Συνέντευη του Παναγιώτη Κούδα στο thespro.gr για το σημερινό stand up στην Ηγουμενίτσα

1) Με την stand up comedy παράσταση "Πόσο μόνος είναι αυτός ο Μάκης" έχετε ταξιδέψει ήδη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μιλήστε μας γι'αυτή και για το τι πρόκειται να δούμε στο θέατρο Εστία στην Ηγουμενίτσα τη Δευτέρα 13 Μαρτίου;

H παράσταση "Πόσο Μόνος Είναι Αυτός ο Μάκης" είναι η τρίτη solo παρασταση μου. Έχει μεταφερθεί ήδη σε πάνω από 10 πόλεις της Ελλάδας και συνεχίζει φέτος για όσο ακόμα προλάβουμε. Είναι μια παράσταση stand-up comedy που διαπραγματεύεται διάφορα θέματα όπως οι σχέσεις, η ηλικία, οι ευχάριστες και δυσάρεστες αλλαγές στον σώμα και το μυαλό που έρχονται με τον χρόνο, τα παιδιά οι γονείς κ.α.

2) Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του stand up comedy στη χώρα μας. Πού οφείλεται αυτό πιστεύετε;

Παρότι υπάρχουν κωμικοί στην χώρας μας με αξιόλογη δουλειά τα τελευταία 15 χρόνια, το είδος αυτό γνωρίζει ευτυχώς πλέον μια μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Σίγουρα μεγάλο ρόλο έπαιξε η μεγάλη πρόσβαση μέσω διαδικτύου σε υλικό από το εξωτερικό, όπου το Stand up είναι βασικός και αναγνωρίσιμος τρόπος ψυχαγωγίας. Οι νεότεροι άνθρωποι παρακολουθούν συνέχεια stand up και για αυτούς είναι πιο εύκολο να το αποδεχτούν και να το αποζητήσουν. Σκεφτείτε ότι πριν 10 χρόνια έπαιζα σε μαγαζιά όπου ο κόσμος και οι ιδιοκτήτες δεν είχαν ιδέα τι είναι αυτό που θα παρακολουθήσουν. Πλέον μετά τις παραστάσεις μιλάμε με κόσμο ο οποίος όχι μόνο γνωρίζει το είδος, αλλά έχει δει και πάρα πολλούς κωμικούς από το εξωτερικό. Επίσης σίγουρα ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι, αποφασίσανε να ασχοληθούν με το stand up με αποτέλεσμα από εκεί που είμασταν μετρημένοι στα δάκτυλα των χεριών, σήμερα υπάρχει μια πλήρης σκηνή με πολλά άτομα που ασχολούνται και κάνουν πολύ καλή δουλειά. Τέλος να πούμε και το προφανές. Η κωμωδία είναι απαραίτητη σε όλες τις μορφές της. Κάθε χώρα έχει την δική της σκηνή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Εδώ η επιθεώρηση έπαιζε αυτόν τον ρόλο για πολλά χρόνια, αλλά εδώ και πολύ καιρό έχει καταντήσει σε κάτι που δεν βλέπεται, να μην μιλήσουμε για την τηλεόραση. Όταν λοιπόν ο κόσμος βλέπει stand up και πραγματικά διασκεδάζει είναι λογικό να το αποζητά και να το στηρίζει.

3) Στην παράσταση καταπιάνεστε με διάφορα ζητήματα της καθημερινότητας και της ζωής ενός ανθρώπου. Φλερτ, ρατσισμός, μοναξιά, σεξ... Ποιο είναι αυτό που κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού;

Γενικά όποιο θέμα αναφέρεις που ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί, τραβάει το ενδιαφέρον του κοινού. Το θέμα όμως είναι πάντα και πως το παρουσιάζεις. Θέματα οπως οι σχέσεις ή η οικογένεια είναι θέματα που όλοι τα βιώνουμε παρόμοια. Αλλά σαν κωμικός θέλεις να αναφερθείς και σε πιο σοβαρά θέματα. Στην κωμωδία δεν υπάρχουν όρια, τα πάντα μπορούν να ειδωθούν από μία κωμική σκοπιά. Αρκεί να το κάνεις σωστά. Και βλέπεις ότι ακόμα και σε πιο "δύσκολα" ας το πούμε θέματα, ο κόσμος έχει την διάθεση να σε ακολουθήσει.

4) Στο δελτίο τύπου αναφέρετε: «Είμαι 37 χρονών ήδη και ακόμα προσπαθώ να βρω γιατί με επηρεάζουν όλα αυτά γύρω μου που με θυμώνουν, με μπερδεύουν ή με κάνουν ευτυχισμένο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα, σχεδόν όλα μου φαίνονται αστεία. Για αυτό κάνω κωμωδία.»
Είναι η κωμωδία μια μορφή κάθαρσης για εσάς;

Δεν είναι για όλους; Εντάξει υπάρχουν και τα αστεία που όλοι τα αναγνωρίζομε ως ρηχά αλλά μπορεί να γελάμε αν είναι πετυχημένα. Δεν είναι κακό αυτό. Αλλά το να πιάσεις ένα σοβαρό θέμα και να το παρουσιάσεις με κωμικό τρόπο, χωρίς να το γελοιοποιήσεις είναι παραπάνω απο θεμιτό. Χωρίς να μπαίνω σε σύγκριση, αλλά μιλώντας γενικά για την κωμωδία, ο Αριστοφάνης έπιαναε εύκολα θέματα; Ο πόλεμος πχ αποτελούσε βάση για πολλά έργα του.

5) Πώς μπορεί η μοναξιά του "Μάκη" και του κάθε "Μάκη" να αποτελέσει κεντρικό πυρήνα μιας κωμωδίας? Είναι το χιούμορ τρόπος αντιμετώπισης ακόμη και όσων μας θυμώνουν, μας μπερδεύουν, μας ενοχλούν, μας στεναχωρούν?

Ναι σίγουρα μπορεί. Η παράσταση καταπιάνεται με πολλά θέματα, για να λέμε την αλήθεια ο Μάκης είναι απλά ένα κομμάτι της που μου αρέσει πολύ και το έβαλα ως τίτλο γιατί έπρεπε να βάλω κάτι και αυτό είναι αρκετά "πιασάρικο" σαν όνομα. Αλλά γενικά ναι, όπως είπαμε και πριν ότι μας στεναχωρεί, μας θυμώνει, μας μπερδεύει μέσα από την κωμωδία μπορεί να μας προκαλέσει και πολύ γέλιο. Γιατί όλοι τα βιώνουμε, και η συνειδητοποίηση ότι δεν είμαστε οι μόνοι, και ότι μπορούμε και να γελάσουμε με τα προβλήματα μας, τα μειώνει λίγο στην σκέψη μας.

6) Υπάρχουν περιορισμοί στο κοινό που απευθύνεστε (ηλικία, φύλο, κλπ)? Ή η αίσθηση του χιούμορ αρκεί?

Η παράσταση είναι για ενήλικες. Εντάξει έχουμε πάντα και εφήβους που έρχονται. και ας μην κρυβόμαστε δεν λέμε κάτι που δεν ξέρουν ή δεν έχουνε ακούσει. Δεν είναι θέμα το τι θα πεις, και με ποιο θέμα θα ασχοληθείς αλλά πως θα επιλέξεις να το κάνεις. Η αίσθηση του χιούμορ και η καλή διάθεση είναι τα μόνα που χρειάζονται.