Νέοι ἀπό τήν ἐνορία Κεστρίνης Θεσπρωτίας, γιά ἕνα τριήμερο προσκύνησαν ταπεινά στό Ἅγιο Ὄρος...

Nέοι ἀπό τήν ἐνορία Κεστρίνης Θεσπρωτίας, μαζί μέ τόν ἐφημέριο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ πρεσβύτερο-θεολόγο π. Ἠλία Μάκο, ἔκαναν τριήμερο προσκυνηματικό ὁδοιπορικό στό περιβόλι τῆς Παναγίας. 

Ἐκεῖ διαπίστωσαν, ἐπισκεπτόμενοι τή Μονή Βατοπαιδίου (ὅπου συνάντησαν καί καθοδηγήθηκαν πνευματικά ἀπό τον Θεσπρωτό στήν καταγωγή προϊστάμενο τοῦ Μοναστηριοῦ μοναχό Ἀρσένιο), τή Μονή Παντελεήμονος (Ρώσικο), τή Μονή Κουτλουμουσίου, καθώς καί διάφορα κελιά, ὅτι ἡ προσευχή τῶν μοναχῶν εἶναι τό ἀγκίστρι τοῦ Θεοῦ, πού ἁλιεύει τούς ἀνθρώπους στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 

Ἰδιαίτερα συγκινητική ἦταν ἡ προσκύνηση τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας τοῦ ἁγίου Μηνᾶ, πού προσωρινά φιλοξενεῖται στό κονάκι τῆς Σιμωνόπετρας στίς Καρυές καί ἡ ὁποία ἀνήκει στο κελί τοῦ μοναχοῦ Μάξιμου. 

Ὅπως ἐξήγησε στήν προσκυνηματική ὁμάδα ὁ γέροντας Μάξιμος, μέ τήν ἐπίκληση πρός τήν παλαιά εἰκόνα τοῦ ἁγίου Μηνᾶ ἐντοπίζονται άντικείμενα, πού ἔχουν χαθεῖ. 

Σιωπηρά οἱ προσκυνητές ἀπό τήν ἐνορία Κεστρίνης δεήθηκαν νά βρεθεῖ καί νά ἐπιστρέψει στη θέση του τό τεμάχιο τοῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Μηνᾶ, πού κλάπηκε ἀπό τό ναό τοῦ χωριοῦ. 

Ὡς σημαντικό ἀξιολογήθηκε καί τό πέρασμα ἀπό τό κελί τοῦ ὁσίου Παϊσίου στήν Παναγούδα, ὅπου ἀπό ἀσκητεύοντα μοναχό ἔγινε ξανάγηση στό ἐκκλησάκι, πού νυχθημερόν ὁ ἅγιος ἀνέπεμπε ἱκεσίες πρός τον Κύριο. 

Οἱ μοναχοί, μέ τούς ὁποίους εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ἀναστραφοῦν οἱ νέοι τῆς ἐνορίας Κεστρίνης καί ἡ λατρευτική συμμετοχή στούς ὄρθρους, στις προηγιασμένες θεῖες λειτουργίες καί στά κατανυκτικά ἀπόδειπνα, τούς συνεπῆραν καί τούς ἔβαλαν στο δρόμο μιᾶς δυναμικῆς περισυλλογῆς καί καρτερίας. 

Ἀλλά τους ἔδωσαν καί τό μήνημα, τό σαφέστατο μήνυμα, ὅτι «τό ἁπαρνησάσθω ἑαυτόν», πού ζητᾶ ἀπό μᾶς ἡ Παναγία, σημαίνει τή νέκρωση τοῦ ἁμαρτωλοῦ «ἐγώ» μέσα μας καί τήν ἀπελευθέρωση, τή λύτρωσή μας, πού δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση, ἀλλά ἐπιτυγχάνεται μέ τή συνειδητοποίηση ὅτι δέν ζοῦμε ἀποκλειστικά γιά τό σήμερα τοῦ παρόντος κόσμου, ἀλλά κυρίως γιά τό αὔριο τῆς κοινωνίας μας μέ τόν ἀληθινό Θεό. 

Ἄν λιποψυχήσαμε ἀπό τίς δυσκολίες τοῦ βίου, σίγουρα ἕνα προσκύνημα στο Ἅγιο Ὄρος μπορεῖ νά μᾶς ἀναθαρρήσει καί νά μᾶς δώσει τή δυνατότητα νά τινάξουμε τό χῶμα ἀπό τό κεφάλι μας. 

Σύμπασα ἡ ἀτμόσφαιρα στό Περιβόλι τῆς μητέρας τοῦ Χριστοῦ, καταδείχνει τό μοναδικό δρόμο τῆς Ἀναστημένης ζωῆς μέσα ἀπό τίς θλίψεις. 

Τό διαπεραστικό ξεροβόρι στήν καρδιά μας θά διαβεῖ. Τό ἱστορεῖ πειστικά τό παρηγορητικό βλέμμα τῆς Παναγιᾶς μας.