Το σπήλαιο της Ανεμότρυπας στα Πράμαντα ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα με πρώτο σταθμό την Παραμυθιά

Έναν πρωτότυπο τρόπο για να αυξήσει την αναγνωρισιμότητα του Σπηλαίου Πραμάντων «Ανεμότρυπα» και να δώσει το έναυσμα για προσέλκυση περισσότερων επισκεπτών, επιλέγει ο δήμος Βορείων Τζουμέρκων.

Με πρωτοβουλία της Κοινωφελούς Επιχείρηση και σε συνεργασία με την επιτροπή Τουριστικής Προβολής του δήμου, οργανώνεται μια φωτογραφική έκθεση, η οποία θα ταξιδέψει αρχικά σε πόλεις της Ηπείρου και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Πρώτος σταθμός της έκθεσης θα είναι η πόλη της Παραμυθιάς, όπου από σήμερα, Παρασκευή 11 έως το Σάββατο 26 Νοεμβρίου θα παρουσιάζονται εικόνες του πιο λευκού σπηλαίου στην Ελλάδα, καθώς φιλοξενεί στους κόλπους του καθαρό ασβεστόλιθο. Η έκθεση με φωτογραφίες του Βαγγέλη Γιωτόπουλου θα φιλοξενηθεί στον εκθεσιακό χώρο «Καρκαμίτσι» και θα λειτουργεί Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.Ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων ευχαριστεί το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Παραμυθιάς και τη Δήμαρχο Σουλίου Σταυρούλα Μπραίμη για τη φιλοξενία.

Το σπήλαιο

Βρίσκεται 3 χιλιόμετρα από τα Πράμαντα, δυτικά της Στρογγούλας και σε υψόμετρο 900 μέτρων. Μοναδικά σμιλευμένοι χρωματιστοί σταλαγμίτες και τρεις λιμνούλες σε αποχρώσεις του γκρι, του ορείχαλκου και του άσπρου, που έχουν σχηματιστεί με την πάροδο των χρόνων, συνθέτουν ένα ονειρικό περιβάλλον φανταστικών προσώπων και αρχιτεκτονικών αριστουργημάτων.

Το σπήλαιο έχει τρία επίπεδα. Το υψηλότερο και παλαιότερο, έχει καταρρεύσει και σώζονται μόνο κάποια τμήματά του. Το μεσαίο επίπεδο, έχει αξιοποιηθεί τουριστικά. Το τρίτο επίπεδο, είναι η κοίτη υπόγειου ποταμού, που φαίνεται στο τέλος του τουριστικού μονοπατιού, λίγο πριν δημιουργήσει ένα καταρράκτη 2 μέτρων, 10 μέτρα χαμηλότερα από το μονοπάτι. Το νερό του ποταμού εμφανίζεται ξανά σε πηγή που βρίσκεται στην χαράδρα, 25 μέτρα κάτω από την είσοδο της σπηλιάς.

Αμέσως μετά την είσοδο του σπηλαίου ο διάδρομος οδηγεί στον πρώτο θάλαμο μήκους 17 μέτρα, διακοσμημένο με όμορφους παραπετασματοειδείς σταλακτίτες που φτάνουν ως το δάπεδο. Αριστερά διανοίγεται ο θάλαμος του ποταμού. Η σκάλα οδηγεί από τον καταστόλιστο στενό διάδρομο στη μεγάλη σάλα με ύψος 6 μέτρα και διάκοσμο από σχηματισμούς λαμπάδων, τον καταρράχτη και την γκρίζα λιμνούλα. Στη συνέχεια, η διπλή σκάλα οδηγεί στο θάλαμο της λευκής λιμνούλας, πίσω από σειρά σταλαγμιτών. Ακολουθούν τα 52 μέτρα του διαδρόμου του Πλούτου με τον πιο εντυπωσιακό πολύχρωμο στολισμό.

Ο διάδρομος οδηγεί στο θάλαμο της κόκκινης λίμνης. Κλιμακωτές λιθωματικές λεκάνες δέχονται τα τρεχούμενα νερά της λίμνης που μαζί με λεπτότατα σε σύνθεση σταλακτιτικά στολίδια, διαμορφώνουν ένα μοναδικό θέαμα. Πιο πέρα, διανοίγεται κατηφορικός διάδρομος, που χωρίζεται στα δυο από τεράστιο ογκόλιθο. Αριστερά του, μια ακόμη θαυμάσια λιμνούλα.

Δεξιά, το δάπεδο καλύπτεται από όμορφα λιθώματα, που πάνω τους κυλούν τα λίγα νερά της κόκκινης λίμνης. Καταλήγουν στο τελευταίο, πολύ κατηφορικό, προσιτό τμήμα του σπηλαίου. Στα έγκατά του, κατοικούν διάφορα έντομα, όπως λεπιδόπτερα.

Ιστορία

Η ιστορία του σπηλαίου ξεκινάει κάπου στο έτος 1960. Έπειτα από εντολή του προέδρου της Κοινότητας δύο νέοι της εποχής εκείνης, ο Αποστόλης Λάμπρης και Γεώργιος Κ. Καρακώστας, διάνοιξαν μια σχισμή, από την οποία αναύλιζε δροσερός αέρας. Η διάνοιξη έγινε ώστε να εξερευνηθεί το εσωτερικό της σχισμής, με αφορμή την άφιξη της σπηλαιολόγου Άννας Πετροχείλου. Μπαίνοντας με μεγάλη δυσκολία, έπειτα από 10 μέτρα, διαπίστωσαν ότι υπήρχε ένα ευρύ κοίλωμα. Η έλλειψη φωτιστικών μέσων εκείνης της εποχής, δεν τους επέτρεψε να συνεχιστεί η έρευνα. Αργότερα μελετήθηκε και εξερευνήθηκε τμήμα του σπηλαίου, που έχει μήκος 270 μέτρα.