Ηγουμενίτσα: Επιστροφή στην αθωότητα και το πνεύμα των Χριστουγέννων

Επιστρέψαμε από τον ποδηλατόδρομο οι τέσσερίς μας, προφανώς προβληματισμένοι για το τι μέλλει γενέσθαι στην αδικημένη πόλη μας και τελικά οι άσχημες αναμνήσεις μας άρχισαν να ξεθωριάζουν μπροστά στον ξέφρενος ρυθμό της καθημερινότητας. Η μεσαία όμως κόρη μου παρέμενε σκεπτική και σκυθρωπή, φαινόταν ότι κάτι την απασχολούσε έντονα και σίγουρα δεν ήταν ο επικείμενος ερχομός και των Χριστουγέννων. Έσκυψα μπροστά της, της κράτησα τα χεράκια και την ρώτησα τι ήθελε να της φέρει ο Αι Βασίλης, σε μία προσπάθειά μου να της φτιάξω την διάθεση.
-”Μπαμπά, το σκέφτηκα πολύ και δεν θέλω φέτος δώρο από τον Αι Βασίλη. Θέλω μόνο να καθαρίσει την παιδική χαρά στον ποδηλατόδρομο και ας μην μου φέρει τίποτα!”, μου αποκρίθηκε αυτή.
-”Νομίζω ότι θα πρέπει να του γράψουμε ένα γράμμα καλή μου, για να τον ενημερώσουμε.” , της αποκρίθηκα.
Και πράγματι έτσι έγινε, γράψαμε στον Αι Βασίλη για τα κακώς κείμενα στην παιδική χαρά του ποδηλατόδρομου και ταχυδρομήσαμε το γράμμα κατευθείαν με “άγνωστο” παραλήπτη!

Δύο μερόνυχτα πέρασαν γεμάτα αγωνία και προσευχές! Στα μάτια της μικρής ήταν ζωγραφισμένα η ελπίδα και η προσμονή, και ο δρόμος με έφερε ξανά σήμερα Κυριακή στην περιοχή για να δω αν τελικά ο Άι Βασίλης είχε λάβει το γράμμα μας! Τα νέα ήταν παραπάνω από ευχάριστα από αυτά που έβλεπα! Αμέσως έτρεξα πίσω στο σπίτι για να τα πω στην καλή μου. Με περίμενε από πριν στην εξώπορτα και κρέμονταν κυριολεκτικά από τα χείλη μου.

 

- “Θαύμα!”, της φώναξα από μακρυά, “ ο Άγιος Βασίλης πήρε το γράμμα μας καλή μου και έστειλε τους βοηθούς του, τα ξωτικά να καθαρίσουν τον ποδηλατόδρομο!”
-” ΑΑΑΑΑΑ, ΓΙΟΥΠΙ!!!!” , φυσικά τα παιδικά αισθήματα ασυγκράτητης χαράς ξεχύθηκαν κατευθείαν, “μα πότε πρόλαβε? Γιατί δεν τον είδαμε? ”, με ρώτησε ξανά!
-” Καθάρισε όλους τους κάδους από την αρχή μέχρι το τέλος και όχι μόνο, έφτιαξε και το αλογάκι στην παιδική χαρά! Δεν τον βλέπουμε γιατί έρχεται μόνο την νύχτα την ώρα που κοιμόμαστε!”, της αποκρίθηκα. - “ Γιοουυυπι! Μπαμπά χαίρομαι πολύ , τώρα θα πηγαίνουμε και πάλι εκεί και θα παίζουμε?”, με ρώτησε!
-”Φυσικά καλή μου!”
Το βλέμμα της όμως πάλι σκοτείνιασε. Με ρώτησε κατευθείαν:
-” Κι αν αρχίσουν πάλι να βρωμάνε οι άνθρωποι? Αν την ξαναγεμίσουν σκουπίδια?”
-”Νομίζω ότι θα πρέπει να ευχηθούμε στον Αι Βασίλη, να αλλάξει τους ανθρώπους αυτούς, να σκέφτονται διαφορετικά και να μην βρωμάνε!”, την πήρα αμέσως στην αγκαλιά μου!
-”Ναι μπαμπά! Αι Βασίλη σου εύχομαι, κάνε τους ανθρώπους να μην ρίχνουν σκουπίδια. Να τους το λες καθημερινά και να τους το θυμίζεις! Στείλε και άλλα ξωτικά να καθαρίσουν παντού την πόλη! Και αν τους δεις και πάλι να βρωμίζουν, να τους τιμωρείς! Μπορεί να τους τιμωρήσει μπαμπά?”
-” Ναι καλή μου! Θα μπορούσε για παράδειγμα να τους παίρνει λεφτά όποτε πετάνε κάτω! Είναι αυτό που εμείς οι μεγάλοι λέμε “χρηματική ποινή”!
-”Ναι μπαμπά και τα λεφτά να τα δίνει στα φτωχά παιδάκια για να παίρνουν ρούχα!”
-”Ακριβώς καλή μου!”, την αγκάλιασα και πάλι,” θέλεις να ευχηθείς κάτι άλλο από τον Αγιο Βασίλη?”
Με κοίταξε με το δάχτυλο στο στόμα και μου αποκρίθηκε: “ Αν θέλει ας μου φέρει και εκείνη την κούκλα - πριγκίπισσα με τα ξανθά μαλλιά που μου αρέσει!” και αμέσως επέστρεψε στο παιχνίδι.

 Γιώργος Μαλαμίδης