ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ & ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΙΜΑ - Του ΑΛΚΗ ΦΑΤΣΙΟΥ

1. Περί του ζητήματος της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, εστιάζεται τις τελευταίες ημέρες ο δημόσιος και ο ιδιωτικός διάλογος, με αφορμή –κυρίως- την εκδίκαση προσφυγών από το Συμβούλιο Επικρατείας (Στ. Ε.), κατά του κύρους του Νόμου που αφορά τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.

Έτσι λοιπόν ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά κορώνες και βαρύγδουπες δηλώσεις από όλα τα Κόμματα, Κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα (πλήν Κ.Κ.Ε για να είμαστε ειλικρινείς) και γενικά από κάθε είδους ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, με τις οποίες δηλώσεις, κατηγορεί ο ένας τον άλλον, ότι επιχειρούν να παρέμβουν και να επηρεάσουν την Δικαιοσύνη για την έκδοση ευνοϊκής ή μη απόφασης, ενώ οι ίδιοι τάχαμου – τάχαμου σέβονται και κόπτονται για την ανεξαρτησία αυτής. (Δικαιοσύνης)

Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ Κ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ σε όλο της το μεγαλείο…

2. Κατ’αρχήν λίγες σκέψεις για τον περίφημο διαγωνισμό για τις άδειες των καναλιών, σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι «εμπλεκόμενες πλευρές» δηλ. κυβέρνηση αντιπολίτευση – καναλάρχες…

Το κομματικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ένα γέννημα κομματικής – κυτταρικής δυσπλασίας (θεωρητικά τουλάχιστον …) που αυτοαποκαλείται και Κυβέρνηση της χώρας αναφέρει ότι με την διενέργεια του διαγωνισμού «κτυπάει» δήθεν την διαπλοκή και θέτει επιτέλους (δήθεν) κανόνες στη λειτουργία των καναλιών. Ουδέν ανακριβέστερων τούτου, αφού το μόνο κριτήριο, από όσο γνωρίζω, ήταν η πλειοδοσία και μόνο, σε επίπεδο χρημάτων….

Από πού προέρχονται τα χρήματα, εντελώς αδιάφορο, όπως αδιάφορο ήταν, και το πρόσωπο του πλειοδότη… Αλήθεια βλέπει κανείς στο παραπάνω σκηνικό, κτύπημα της διαπλοκής και νέους κανόνες λειτουργίας των καναλιών;;;

Κατά την αποψή μου, εάν - εγώ τουλάχιστον - , απαντούσα ΝΑΙ, θα εθεωρούν εαυτόν ηλίθιο.. πολιτικά δε απολύτως κρετίνο…

Η συστημική κοινοβουλευτική αντιπολίτευση (πλήν Κ.Κ.Ε) δηλ. Ν.Δ. –ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ (ή πλέον ρυάκι;;) Ε.Κ. και από κοντά το ναζιστικό μόρφωμα της Χ.Α., ωρύεται και και διαρρηγνύει τα ιμάτια της ως άλλη ανέγγιχτη παρθένα, ότι «ο διαγωνισμός βρίσκεται εκτός ορίων Συντάγματος, η κυβέρνηση προσπαθεί να παρέμβει στη Δικαιοσύνη, παραβιάζεται η πολυφωνία και η Δημοκρατία» και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες αρλούμπες (όταν λέγοντας από αυτούς…)

3. Τα παραπάνω λέγονται κι από τις δύο πλευρές και φυσικά και από τους ιδιόκτητες των «ριγμένων» και μη καναλιών, όταν είναι ΙΣΤΟΡΙΚΑ και γνωστό και αποδεδειγμένο:

α) Τα τηλεοπτικά κανάλια και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα του Τύπου και ΠΡΙΝ και ΤΩΡΑ ήταν και είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τις εκάστοτε Κυβερνήσεις και τα συστημικά κόμματα, μικρά και μεγάλα, και πάντα σε βάρος τη πραγματικής ενημέρωσης του Ελληνικού λαού. Με όπλο την διαστρέβλωση της κοινωνικής αλήθειας και άμεσο στόχο την χειραγώγηση και τον επηρεασμό των πολιτών σε όλα και για όλα τα κοινωνικά προβλήματα, κατά το συμφέρον πάντα των ολίγων, του κεφαλαίου, των καναλαρχών και πολιτικών σχημάτων του συστήματος. Εννοείται βεβαίως ότι αυτή η σχέση εστηρίζετο και στηρίζεται στην αρχή του «ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ» δηλ. από πλευράς καναλιών και Τύπου, στήριξη Κυβερνητικών σχημάτων και κομμάτων, από πλευράς δε κυβερνήσεων, αφειδώς χορήγηση είτε αγύριστων θαλασσοδανείων εκατομμυρίων ευρώ είτε χορήγηση άλλων προνομίων φορολογικού και άλλου χαρακτήρα στους ιδιόκτήτες των Μ.Μ.Ε….

β) Τα κανάλια (αλλά και τα συγκροτήματα Τύπου, αφού ανήκουν σχεδόν πάντα στους ίδιους…) ΑΝΗΚΑΝ και θα ΑΝΗΚΟΥΝ (και τα νέα…) σε μεγαλοεργολάβους, μεγαλοεκδότες, μεγαλοεφοπλιστές και λοιπούς μεγάλους… με ‘ότι αυτό συνεπάγεται για την διαπλοκή και τον επηρεασμό των πολιτών, μια διαπλοκή και ένας επηρεασμός, δεδομένα και ΠΡΙΝ και ΤΩΡΑ…

γ) Οι περισσότεροι η έστω αρκετοί από τους ιδιοκτήτες καναλιών και συγκροτημάτων Τύπου, όπως καθημερινά πληροφορούμεθα ήταν και είναι, είτε υπόδικοι είτε κατηγορούμενοι είτε τους έχουν ασκηθεί ποινική δίωξη, για ποινικά κολάσιμες πράξεις και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος, όπως π.χ. φοροδιαφυγή εκατομμυρίων ευρώ, ψευδή πόθεν έσχες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και λοιπές θεάρεστες πράξεις, του κοινού ποινικού δικαίου….

δ) Τις κραυγές περί δήθεν συνταγματικότητος η μη νόμων, περί επεμβάσεως η μη, στην φερόμενη ως ανεξάρτητη Δικαιοσύνης, ΟΛΩΝ των εμπλεκόμενων στο προκείμενο ζήτημα, και γενικά όλων των ΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ, ουδέποτε τις ακούσαμε ή τις διαβάσαμε, όταν καθημερινά τα τελευταία χρόνια με κορύφωση τα (7) τελευταία, κουρελιάζεται κυριολεκτικά το ισχύον και αυτό το ίδιο το αστικό Σύνταγμα από τους ίδιους και τις πολιτικές που εφαρμόζουν, και που οδήγησε χώρα και πολίτες σε χρεωκοπία και εξαθλίωση, όπως σε προηγούμενα άρθρα μου έχω αναφερθεί. Αντίθετα συνέπρατταν και συμπράττουν σε αυτή την πολιτική χωρίς ίχνος εντροπής ή ενοχή, ασέλγησαν και συνεχίζουν να ασελγούν πολιτικά – κοινωνικά – οικονομικά πάνω σε ένα ψυχοραγόν σώμα, το σώμα του Ελληνικού λαού…. και στο σώμα μιας υπό εξαφάνιση πατρίδας….

4. Από τα παραπάνω, αλλά κυρίως από την Ιστορία, προκύπτει, και μάλιστα με διαχρονικό χαρακτήρα, η εκάστοτε επιχειρούμενη και δυστυχώς πολλάκις υλοποιούμενη προσπάθεια, επηρεασμού της δικαιοσύνης υπό τις εκάστοτε, εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας με άμεσο στόχο την ποδηγέτησή της στην προσπάθεια επιδιώξεως πολιτικών στόχων και όχι μόνο. Τα όσα αναφέρουν Κυβέρνηση - Αντιπολίτευση κ.λ.π. παρατρεχάμενοι, ότι σέβονται και επιθυμούν την δικαιοσύνη, ελεύθερη και ανεξάρτητη, είναι ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ της ΧΑΛΙΜΑΣ ....

Εάν πράγματι η πολιτική εξουσία (Κυβέρνηση - Βουλή - Αντιπολίτευση) επιθυμούν πράγματι την Δικαιοσύνη ελεύθερη και ανεξάρτητη, θα μπορούσαν να κάνουν ένα πρώτο βήμα, που είναι και εύκολο, άμεσο και επίκαιρο μάλιστα εν όψει Συνταγματικής Αναθεωρήσεως: να καταργήσουν τις διατάξεις του άρθρου 90 του Συντάγματος, σύμφωνα με τις οποίες οι εκάστοτε Κυβέρνηση ΔΙΟΡΙΖΕΙ την εκάστοτε ηγεσία των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας και να ανατεθούν οι αρμοδιότητες αυτές σε ένα παντελώς ανεξάρτητο όργανο με κυρίαρχη και ουσιαστική συμμετοχή αυτή των Δικαστικών Λειτουργών και όχι μόνο. Όπως είναι ευνόητο, χρόνια τώρα, το πολιτικό σύστημα « ΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΝΗΣΣΑΝ » ... Άπαντες επιθυμούν τον διορισμό της Δικαστικής εξουσίας, από την εκάστοτε Κυβέρνηση... Τα περί σεβασμού στο ανεξάρτητο της Δικαιοσύνης, τίποτε άλλο, παρά λόγια του αέρα, « επεα πτερέοντα »...

Είναι δε αυτονόητο ότι ο εναγκαλισμός της πολιτικής εξουσίας (Νομοθετική και Εκτελεστική) με την λεγόμενη τέταρτη εξουσία (Μ.Μ.Ε.) και όλοι μαζί με την Δικαστική Εξουσία, είναι ως εναγκαλισμός ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ. Είναι θανάσιμος και για τα τελευταία ψήγματα της Δημοκρατίας έστω και της αστικής και για την ίδια την Ελευθερία...

5. Λίγα λόγια για την ίδια τη δικαιοσύνη (ως θεσμό)

Ρητορικά τα ερωτήματα:

α) Η ίδια η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ επιθυμεί έστω και αυτό το βήμα ανεξαρτητοποιήσεως της ;; (αναφέρομαι στη διαδικασία επιλογής - διορισμού της ηγεσίας της).

β) Πρόσφατα ο Πρόεδρος του ΣτΕ, εξερχόμενος από σύσκεψη στο Πρωθυπουργικό Γραφείο, μαζί με την υπόλοιπη δικαστική ηγεσία, δήλωνε πως « οι Δικαστές αφουγκράζονται την κοινωνία ». Ανεξάρτητα την ερμηνεία που μπορεί να δώσει κάποιος στη φράση αυτή, μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω με όλη μου την δύναμη: « Όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας με δύο (2) ξεχωριστές αποφάσεις έκριναν ως ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ τα μνημόνια με πολιτικές που τόσα δεινά επισύρουν στον λαό μας, είχατε και τότε αφουγκραστεί την κοινωνία;;; »

Εν πάσει περιπτώσει, για το προκείμενο θέμα της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Εκτιμώ ότι θα πρέπει - και κάνω έκκληση στους Δικαστικούς Λειτουργούς - ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ όλων των βαθμίδων με τις ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΕΙΣ και μαζί με την ΗΓΕΣΙΑ των ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, εν όψει μάλιστα της Επικειμένης Αναθεωρήσεως του Συντάγματος (και ανεξάρτητα των προσωπικών μου απόψεων για την φύση του Συντάγματος καθ' ολοκληρίαν) να αξιώσουν την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, αρνούμενοι να διορίζονται από την εκτελεστική εξουσία. Με την συνέχιση από πλευράς των ίδιων των Δικαστικών Λειτουργών - της αποδοχής της υπάρχουσας διαδικασίας διορισμού, τραυματίζουν οι ίδιοι και δη θανάσιμα, την ιδέα της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης την οποία εξ ορισμού είναι ταγμένοι να υπερασπίζονται.

Ας μη ξεχνάνε: Η γυναίκα του Καίσαρα δεν οφείλει μόνο να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται...

Εν κατακλείδι: Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δεν είναι , δεν μπορεί να είναι επί της « κλίνης του Προκρούστη » έτσι ώστε να σμικρύνεται ή να μεγεθύνεται ανάλογα με τους σκοπούς και τις προθέσεις, της εκάστοτε εξουσίας κάθε μορφής....

Οκτώβριος 2016
Άλκης Φάτσιος