"Χαρά Δημητρίου: Το κόκκινο ρουμπίνι από τη Θεσπρωτία"

Στο "Ματιες στο Γυναικειο Ποδοσφαιρο" η 26χρονη ακραια αμυντικός Χαρά Δημητριου με καταγωγή από την Ποταμια του Νομου Θεσπρωτιας σε μία λεπτομερή και ευχάριστη συνεντευξη που η ίδια μιλάει για όλους και για όλα μέσα από την ψυχη και την καρδιά της.

Μας μίλησε για τα πρώτα της ποδοσφαιρικά βηματα,ομαδες που αγωνίστηκε,εξιστορησε τις εντυπωσεις και αναμνήσεις φορωντας τη βαριά και ιστορικη φανελα του ΠΑΟΚ,ποια πρόσωπα ευχαριστεί και ποιοι ανθρωποι στέκονται πραγματικα δίπλα της σε όλα,τι θα άλλαζε η ίδια για να να εξαλειφθούν τα "κακώς κειμενα"που δυστυχώς υπάρχουν στο χώρο του γυναικειου ποδοσφαιρου και αποκαλυπτει τα μελλοντικα της σχεδια.Τωρα βρίσκεται στη Γερμανία και αγωνίζεται στη Β'Κατηγορια της Bundesliga για λογαριασμο της Vfl Sindelfingen οπου μας περιγραφει το κλιμα που επικρατει και τις υποδομες που υπαρχουν.Αναλυτικα τα οσα μας εκμυστηρευτηκε η 26χρονη Ακραια Αμυντικος Χαρά Δημητριου:
Σε ποια ηλικία και πώς ξεκινησες τα πρώτα σου ποδοσφαιρικα βηματα;Ομάδες που αγωνιστηκες;
"Ξεκινησα να ασχολουμαι με το ποδοσφαιρο απο την ηλικια των 10 ετων.Επαιζα συνεχως ποδοσφαιρο με τους φιλους μου στο σχολειο και στη γειτονια.Καθε Κυριακή πηγαινα να δω τον πατέρα μου όπου κι αν έπαιζε.Αγωνιζοταν σε ερασιεχνικες ομάδες των Νομων Πρεβεζης και Θεσπρωτιας.Μετα από συνεννόηση με τον πατέρα μου,πηγα σε μία ακαδημία που ήταν προπονητής ένας καλός του φιλος.Αγωνιστηκα με τις ακόλουθες ομάδες:Π.Σ.ΦΑΝΑΡΙ,Α.Σ.ΒΟΛΟΣ 2004 και ΠΑΟΚ."
Πόσα ποδοσφαιρικα έτη αγωνιστηκες με το Δικέφαλο του Βορρά;Εντυπωσεις και Αναμνήσεις που σου έχουν μείνει αποτυπωμενες για παντα στο πίσω μέρος του μυαλου σου με την ασπρομαυρη φανελα της ομαδας της Θεσσαλονικης;
"Φορεσα τη βαριά και ιστορική φανελα του ΠΑΟΚ για 7 ολοκληρες αγωνιστικες σεζον.Ηταν οι χρονιες που ένιωθα τόσο τυχερη που είχα δίπλα μου τόσες πολλές ποιοτικές και εμπειρες συμπαικτριες μου.Μονο καλά και υπέροχα γεγονοτα έχω να θυμάμαι όσον αφορά το αγωνιστικό κομματι.Τοσες κατακτήσεις πρωταθλημάτων,κυπελλων και η προκριση στους "32" του Champions League Γυναικων.Απιστευτα χρόνια,ομορφες αναμνήσεις που όσοι τις ζησαμε μαζί θα μας δένουν για πάντα!!!Όμως είμαι πολύ πικραμένη που δεν υπάρχει καθόλου ενδιαφέρον για το γυναικειο ποδοσφαιρο,ετσι εμείς πάντα μένανε πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας,ελαχιστη προβολή και καμιά προώθηση.Εμεις και εμείς χαιρομασταν τους πανηγυρισμους και τις κατακτήσεις τροπαιων τόσα χρόνια και δυστυχώς αυτή η κατασταση ακόμα συνεχίζεται."

Ακολούθησε ένα μεγάλο άλμα στη Γερμανία.Οι συνθήκες που επικρατούν εκεί;Είσαι ευχαριστημένη από όσα έχεις συναντήσει μέχρι τώρα;
"Αγωνιζομαι στην ομάδα Vfl Sindelfingen που μετέχει στη Β'Κατηγορια της Bundesliga.Επισης,στο σύλλογο μας υπάρχει και ομάδα που αγωνιζεται στην Γ'Κατηγορια του Γερμανικού Πρωταθληματος ενώ διαθέτουμε και U17.Εδω αυτή τη χρονική στιγμή,ειμαι υπερικανοποιημενη,υπαρχει παρά πολύ καλή οργάνωση στην ομάδα,η διοίκηση ειναι κοντα μας σε οτι χρειαζόμαστε και έχουμε πλούσιο προπονητικό team που αποτελείται από 2 Προπονητές,2 Γυμναστές,1 Προπονητή Τερματοφυλακων και 1 Αναλυτή.Διαθετουμε δικές μας γηπεδικες εγκαταστάσεις στις οποίες διεξάγονται οι προπονήσεις μας που είναι σε μεγιστο βαθμό ποιοτικές.Τετοιου είδους συνθήκες δυστυχως δε συναντάς στην Ελλάδα και θα ήθελα να γίνει μία ριζική αλλαγή.Οι Ελληνίδες παικτριες τα αξίζουν όλα αυτά.Πρεπει στην Ελλάδα οι αρμοδιοι να ασχοληθούν πιο πολύ με το γυναικειο ποδοσφαιρο και όχι να μένουν μόνο στα λόγια.Μαλιστα οι περισσότεροι δε γνωρίζουν ότι έχουμε Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου Γυναικών,και όταν το ακούνε,ξαφνιαζονται κιόλας."
Ποια πρόσωπα θα ήθελες να ευχαριστησεις και ποιοι ανθρωποι στεκονται πραγματικά δίπλα σου;
"Θέλω να ευχαριστήσω τον πρώτο μου προπονητή τον Δημήτρη Κασκανη που μου έδωσε σε μικρή ηλικία σημαντικά ποδοσφαιρικα ερεθίσματα και τον Αλεξανδρο Κατηκαριδη που ήταν ο τελευταίος μου προπονητής στον ΠΑΟΚ και θεωρω ότι με την υπερπολυτιμη συνεισφορά του,καταφερα να παίξω το ποδοσφαιρο που μου ταίριαζε πιο πολύ.Ακομη τον κύριο Προυσαλη που ασχολειται με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ και μου έδωσε τη χρυσή ευκαιρια να γίνω μέλος σε αυτην την ιστορικη ομάδα.Κοντα μου έμειναν λίγοι και είναι λογικό.Η οικογένεια μου είναι κοντά σε όλα,οι δυο καλύτερες μου φιλες στη Θεσσαλονικη και εδώ η οικογένεια της συναθλητριας μου της Μωραιτου που με βοήθησαν να κάνω μία πιο εύκολη αρχή σχετικά με την εγκατάσταση και τον εγκλιματισμο μου στη Στουτγκαρδη της Γερμανίας."
Τι θα αλλαζες αν σου δινοταν η δυνατοτητα για να εξαλειφθούν τα "κακώς κείμενα" στο χωρο του γυναικείου ποδοσφαίρου;
"Αν μου δινοταν η δυνατοτητα και κατείχα μία αρμόδια θεση στις Επιτροπές Γυναικείου Πρωταθληματος,θα βοηθούσα με όλες μου τις δυνάμεις ώστε να εξευρεθουν οικονομικοί πόροι για όλες τις γυναικειες ομάδες της χωρας μας.Γιατι απλουτατα το οικονομικό θεμα είναι ο μεγαλύτερος βραχνας και οι διοικήσεις των ομάδων κάνουν αγώνα δρόμου κυριολεκτικά για να καλύψουν κάθε χρόνο την αγωνιστικη χρονια των ομάδων που εκπροσωπούν.Βεβαια δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα."

Ποια είναι τα όνειρα σου και τα μελλοντικα σου σχέδια για το ποδόσφαιρο και όχι μόνο Χαρά;
"Νομιζω οτι παικτικα δεν μου έχει μείνει πολύς χρόνος,οταν σταματησω θα ασχοληθω περισσότερο με την προπονητικη,στην Ελλάδα αυτο το κομμάτι το υπηρετησα για 3 χρόνια και αισθάνθηκα αρκετά ικανοποιημένη.Στη Γερμανία αποκτω περισσότερα ερεθίσματα,διαθετω το Uefa B και αν κατορθωσω να αποκτησω και το Uefa A,θα εκπληρωσω κάθε μου ποδοσφαιρικο στόχο.Το να γίνω προπονητρια σε μία ομάδα αργότερα είναι ότι ονειρευομουν μία ζωή.Γενικως στη ζωή μου εχω βάλει ένα πρόγραμμα,θελω σιγα σιγά να καταφέρω κάποια πράγματα,γι'αυτο έκανα και την αρχή και τολμησα να φύγω από την Ελλαδα!!!!"

Πηγή: Ματιες στο Γυναικειο Ποδοσφαιρο