Αξία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη

Πώς να στηρίξεις το παιδί σου στις αθλητικές αποφάσεις του;

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδί που στο σχολείο κοιτούσε συνεχώς το ρολόι του. Μετρούσε αντίστροφα όχι για να γυρίσει γρήγορα στο σπίτι του όπως οι περισσότεροι συμμαθητές του αλλά για να έρθει η ώρα της προπόνησης.»
Πείτε την αλήθεια! Διαβάζοντας την παραπάνω παράγραφο κάποιοι από σας γυρίσατε πίσω στον χρόνο και είδατε τους εαυτούς σας να κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ όταν πλέον κατάλαβα ότι πηγαίνω στο στάδιο όχι για να δω τους φίλους μου, να τρέξουμε και να περάσω καλά, αλλά για να συγκρίνω τους χρόνους που είχα κάνει την προηγούμενη εβδομάδα και να δω αν βελτιώθηκα.
Ένα παιδί προοδευτικά περνάει από το στάδιο του αθλητισμού σε αυτό του πρωταθλητισμού.
Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα η λέξη πρωταθλητισμός;
1. Κάνω πρωταθλητισμό σημαίνει ότι έχω αγωνιστικούς στόχους. Μέσα από συστηματική προπόνηση βελτιώνομαι και έχω ως σκοπό την μελλοντική διάκριση.
2. Δεν έχει σημασία να βγαίνω πάντα πρώτος αλλά σε κάθε αγώνα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, να με ξεπερνάω. Αν το κάνω αυτό, έχω πετύχει.
3. Ο πρωταθλητισμός δεν έχει ηλικιακούς περιορισμούς. Πρωταθλητής μπορείς να είσαι στα 10 στα 15 στα 25. Αυτό που αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων είναι οι αγωνιστικές εμπειρίες.
4. «Τα αγαθά κόποις κτώνται». Οι δυσκολίες και οι στερήσεις είναι πολλές, κανείς δεν λέει το αντίθετο. Μαθαίνεις όμως να αγωνίζεσαι. Μπροστά στην ηθική ικανοποίηση που αισθάνεσαι όταν δρέπεις τους καρπούς των προσπαθειών σου κάθε τι αρνητικό εκμηδενίζεται.
5. Αθλητής μαθαίνεις να είσαι, πρωταθλητής όχι. Ο πρωταθλητισμός είναι στο DNA. Υπάρχουν βασικά «συστατικά'» που κάνουν κάποιο πρωταθλητή από γεννησιμιού του. Όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στην υπόλοιπη ζωή του. Aν λοιπόν είστε γονείς ενός μικρού εξελισσόμενου αθλητή σίγουρα αυτά που ακολουθούν θα σας φανούν χρήσιμα:

Διάκριση Είναι ό,τι πιο όμορφο το παιδί σας να διακρίνεται και να κερδίζει ένα μετάλλιο. Να βλέπει ότι η προσπάθειά του ανταμείβεται, να του δίνουν συγχαρητήρια, να καταλαβαίνει ότι έκανε κάτι ξεχωριστό. Η επιτυχία ωστόσο περισσότερο θα επηρεάσει εσάς τους γονείς παρά τον μικρό πρωταθλητή. Είναι απόλυτα κατανοητό να θέλετε να βλέπετε το παιδί σας πάντα πρώτο και χαρούμενο όμως μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για ένα παιδί και όχι για μια μηχανή μεταλλίων. Η συναισθηματική πίεση που μπορεί άθελά σας να του ασκείτε το καταστρέφει ψυχολογικά και φτάνει στο σημείο να θέλει να ευχαριστήσει τους άλλους και όχι τον ίδιο του τον εαυτό. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ισοπέδωση τόσο της παιδικότητάς του όσο και του αρχικού σκοπού για τον οποίο ξεκίνησε να αθλείται. Να είστε υπερήφανοι για το παιδί σας. Δε μετράει η νίκη αλλά η προσπάθεια. Σημασία για εκείνο έχει η στήριξη, η αγάπη και η εμπιστοσύνη.

Προπονητής Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον προπονητή και στον αθλητή είναι ιερή. Συνοδοιπόροι στα καλά και στα άσχημα, στις λύπες και στις χαρές του αθλητισμού. Ο προπονητής είναι υπεύθυνος να καθοδηγήσει σωστά το παιδί σας. Εμπιστεύεστε όμως σε κάποιον κατά τ' άλλα άγνωστο ( τις περισσότερες φορές) την σωματική και ψυχολογική υγεία του παιδιού σας γι' αυτό μην αφήνετε εν λευκώ τη συνεργασία αυτή. Να ρωτάτε το παιδί σας για τον προπονητή του, αν πονάει κάπου έντονα (ίσως είναι αρχή τραυματισμού), αν κουράζεται υπερβολικά στην προπόνηση, πως περνάει κλπ. Δυστυχώς στη χώρα μας (όχι ότι δε γίνεται στο εξωτερικό) πολλοί κοιτάζουν πως θα εκμεταλλευτούν το ταλέντο ενός παιδιού σε μικρό χρονικό διάστημα με σκοπό την ικανοποίηση της προσωπικής τους αλαζονείας. Το πιέζουν να βγάλει ρεκόρ γρήγορα και φτάνουν στο σημείο μετά από 3-4 χρόνια παιδιά που είχαν λαμπρή καριέρα μπροστά τους να «καίγονται». Πολλά ταλέντα στη χώρα μας έχουν πάει χαμένα επειδή ακριβώς έπεσαν σε λάθος χέρια που τα διαχειρίστηκαν σαν αναλώσιμα προϊόντα και όχι σαν ανθρώπους, γι' αυτό να είστε από κοντά.

Τραυματισμοί Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι, ακόμα και αν το παιδί αντιμετωπιστεί σωστά και κάνει την προπόνηση που συμβαδίζει με την ηλικία του. Να είστε προετοιμασμένοι ότι κάποια στιγμή θα τραυματιστεί. Ε και; Μείνετε ψύχραιμοι και να είστε υπομονετικοί. Κάποια στιγμή θα περάσει και ο μικρός πρωταθλητής θα βγει πιο δυνατός, πάνω απ' όλα ψυχικά. Μην ξεχνάτε όμως την συγκεκριμένη περίοδο να τον ενθαρρύνεται, είναι πολύ σημαντικό για την επιστροφή του.

Άγχος Μέσα από τους αγώνες το παιδί σας μαθαίνει να διαχειρίζεται το άγχος που είναι πάντα παρόν πριν ή και κατά την διάρκεια του αγώνα. Αυτό θα το βοηθήσει σε πολλά πράγματα της καθημερινότητάς του, ακόμα και στα διαγωνίσματα στο σχολείο. Εσείς να είστε δίπλα του, να το εμψυχώνεται πριν τον αγώνα και σε καμία περίπτωση να μην του μεταφέρεται το δικό σας άγχος. Η λέξη κλειδί για να μπορέσει το παιδί σας να βιώσει στο μέγιστο την εμπειρία του πρωταθλητισμού είναι η «ισορροπία», η δική του και η δική σας. Αν όλα γίνουν αργά, σταθερά και ισορροπημένα, το παιδί σας θα μάθει να αποκομίζει πάντα τα θετικά στοιχεία του πρωταθλητισμού, να διαχειρίζεται την αρνητική πλευρά και φυσικά να αγωνίζεται για μια ζωή.
Φτάνοντας στο τέλος θα μοιραστώ μαζί σας κάτι που έχει πει ο κορυφαίος πυγμάχος Μοχάμεντ Άλι (η αλλιώς Κάσιους Μαρσέλους Κλέι).
«Μισούσα κάθε λεπτό της προπόνησης, αλλά έλεγα: «Μη σταματάς. Υπέφερε τώρα και ζήσε το υπόλοιπο της ζωής σου σαν πρωταθλητής».

(Άρθρο των προπονητών της ομάδας ΓΣ ΠΡΩΤΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ -ΣΤΙΒΟΣ)
*Το άρθρο είναι της Andria Drakaki.