To “No Pasaran” ζητούμενο για τον ΧΥΤΑ Καρβουναρίου. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν... (+BINTEO)

Η μοιρολατρική στάση με την οποία δεχόμαστε την κάθε ακατανόητη απόφαση κεντρικής ή οποιασδήποτε άλλης εξουσίας που προκύπτει είτε από τοπικιστικό είτε από πολιτικό είτε από οικονομικό συμφέρον, θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Λαμπρό παράδειγμα και μνημείο κοροϊδίας είναι ο ΧΥΤΑ Καρβουναριού, που τα 9 χρόνια λειτουργίας χαρακτηρίζονται ως το απόλυτο φιάσκο για την τοπική κοινωνία. Από την νύχτα της Τρίτης 11 Δεκεμβρίου 2007 όπου δύο διμοιρίες ΜΑΤ εγκατέστησαν τον εργολάβο στον ΧΥΤΑ Καρβουναρίου μέχρι σήμερα, η ιστορία έχει γράψει με τα πιο μελανά γράμματα, την ηττοπαθή και μοιρολατρική στάση της τοπικής κοινωνίας, η οποία εξαπατήθηκε, χάνει το φυσικό της πλούτο και κινδυνεύει με οικολογική καταστροφή. Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή. 

Οι υποσχέσεις
Για να καμφθεί το αγωνιστικό φρόνημα των κάτοικων των Καρβουναριού (οι οποίοι ήταν οι μονοί που αντιδρούσαν αν και δεν τους επηρεάζει ο ΧΥΤΑ όσο το Προδρόμι, το Γαρδικι και την Γλυκή), τους έταξαν ανταποδοτικά έργα, δωρεάν ρεύμα και θέσεις εργασίας στον ΧΥΤΑ. Δεν ξέρουμε αν αυτό βοήθησε στο να καμφθούν οι αντιδράσεις, άλλα το σίγουρο είναι πως οι υποσχέσεις ήταν “γραμμένες πάνω σε χιόνι” και παρέμειναν εξαγγελίες που δεν υλοποιήθηκαν. Υποσχέσεις δόθηκαν και για την ορθή λειτουργιά του ΧΥΤΑ, με έλεγχους και μάλιστα με αυτόματο κλείσιμο αν η διαχείριση του ΧΥΤΑ δεν γινόταν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Η πραγματικότητα βέβαια διαφέρει πολύ, αφού όχι μόνο δεν είναι προβλεπόμενη η λειτουργία του, άλλα φτάσαμε σε σημείο να γίνεται ελεγχόμενη διαφυγή υδάτων σε περιπτώσεις μεγάλης βροχόπτωσης και μάλιστα με αδιάψευστο μάρτυρα την κάμερα και το σχετικό βίντεο. Υποσχέσεις δόθηκαν και πρόσφατα, όταν ο δήμος Ηγουμενίτσας, ζήτησε να έρχονται τα απορρίμματα της Ηγουμενίτσας λόγω κορεσμού του ΧΥΤΑ Κορίτιανης. Είχαν υποσχεθεί πως αυτό θα συνέβαινε για λίγες ημέρες. Από τότε έχουν περάσει 3 χρόνια.

Οι πρώτες αντιδράσεις
Το θέμα δημιουργίας ΧΥΤΑ “έσκασε το 2005, σαν φήμη. Το 2007 άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Στην αλήστου μνήμης συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Παραμυθιάς, που πραγματοποιήθηκε με την συμμετοχή του τότε Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου Δημήτριου Πανοζάχου καθώς και πλήθους κάτοικων του Καρβουναριού, φάνηκε ξεκάθαρα πως ο δρόμος δεν είχε επιστροφή. Το βράδυ της Τρίτης 11 Δεκεμβρίου 2007, τα ΜΑΤ ανοίγουν τον δρόμο της εγκατάστασης του εργολάβου. Την επόμενη ημέρα προκαλούνται επεισόδια με δακρυγόνα και με το Καρβουνάρι να είναι στο πόδι... Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει την εικόνα που έκανε τον γύρο της Ελλάδας με τον ιερέα του χωριού να είναι πνιγμένος στα δακρυγόνα (θυμηθείτε τις εικόνες στο βίντεο στο τέλος του άρθρου).

Σήμερα
Ο ΧΥΤΑ δημιουργήθηκε όπως δημιουργήθηκε, ξοδεύτηκαν κάποια εκατομμύρια ευρώ και το στοίχημα πλέον είναι η ορθή λειτουργιά. Το ιστορικό όμως (όπως αυτό παρουσιάστηκε στις σχετικές επιτροπές της ΕΕ, από τον Γιάννη Παπαδόπουλο) καθώς και όσα ζήσαμε με την διαφυγή λυμάτων, δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για αισιόδοξες προβλέψεις πως ο ΧΥΤΑ θα λειτουργήσει σωστά στο μέλλον. Μάλιστα δια στόματος δημάρχου Σταυρούλας Μπραίμη, ο ΧΥΤΑ όπως είναι, έχει το πολύ 18 μήνες ζωής, πριν τον απόλυτο κορεσμό του. Βεβαία σύμφωνα με εξαγγελίες του περιφερειάρχη Αλεξάνδρου Καχριμάνη, σκοπός είναι η δημιουργία του δεύτερου κυττάρου στο Καρβουνάρι. Και αν με το πρώτο Κύτταρο, δεχόμαστε τα σκουπίδια της Ηγουμενίτσας, των Φιλιατών, της Πάργας, του Καναλακίου, της Πρεβέζης και της Λευκάδας, τότε κανένας δεν μπορεί να φανταστεί τι θα μας φέρουν με το δεύτερο κύτταρο. Της Κέρκυρας των Παξών και των Διαποντίων νήσων; Αυτό το θεωρούμε δεδομένο, όπως δεδομένο θεωρήσαμε εξ αρχής την μεταφορά των σκουπιδιών της Λευκάδας.

Οι τελικές προθέσεις φορέων και κάτοικων θα φανερωθούν στο σχετικό δημοτικό συμβούλιο που αναμένεται να πραγματοποιηθεί τις επόμενες ημέρες. 

Δικό μας το μαχαίρι, δικό μας και το καρπούζι... 

Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του...