Ταξίδι στον μυθικό ποταμό Αχέροντα

 

 

Στους πρόποδες των βουνών του Σουλίου, οι πηγές του Αχέροντα. 

 

Μέσα σε ένα τοπίο, απέραντης γαλήνης και μοναδικού φυσικού κάλλους.

 

Ο Αχέρων ποταμός, ο δρόμος για τον κάτω κόσμο.. το σκοτεινό βασίλειο του θεού Πλούτωνα ή αλλιώς Άδη που σημαίνει αόρατος στα αρχαία ελληνικά από το ᾍδης ή Ἅιδης. 

 

Ο Αχέρων Ποταμός πήρε το όνομα από τη λέξη άχος ­ λύπη, Αχέρων ­ χωρίς χαρά, ποταμός της λύπης, είναι από τους πιο διάσημους παγκοσμίως, όχι τόσο για το μέγεθός του, αλλά εξ αιτίας του μεταφυσικού περιεχομένου των μυθολογικών πληροφοριών που κουβαλάει στα νερά του. Λέγεται και Μαυροπόταμος, γιατί σύμφωνα με τη Μυθολογία, κατά την Τιτανομαχία , οι Τιτάνες για να ξεδιψάσουν ήπιαν νερό από τον Αχέροντα και ο Δίας πάνω στο θυμό του μαύρισε και πίκρανε τα νερά του. 

 

Άλλες ονομασίες του ποταμού είναι Φαναριώτικος και Καμαριώτικο ποτάμι.

Δραστηριότητες
Στον Αχέροντα λαμβάνουν χώρα διάφορες δραστηριότητες όπως το κανό, το καγιάκ, το ράφτινγκ, ακόμη και η ιππασία, ενώ υπάρχει η δυνατότητα διάσχισης του ποταμού μέχρι τις εκβολές του στην Αμμουδιά, με κατάλληλο σημείο κατάβασης τα Στενά. 

Επίσης με κατάλληλο εξοπλισμό πραγματοποιείται και διάσχιση του φαραγγιου.

Στην περιοχή,μπορείτε επίσης να απολαύσετε και πεζοπορικές διαδρομές.

Η μυθολογία
Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέροντας αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. 

Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά, ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μένιππου, τον οποίο αναφέρει ο Λουκιανός, ως τον μοναδικό που διέσχισε τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει. 

Στο δρόμο του ο ποταμός διασταυρωνόταν με τους Πυριφλεγέθοντα και Κωκυτό, στο σημερινό χωριό Μεσοπόταμος, στο σημείο όπου βρίσκεται το αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα, το οποίο προωθούσε την επικοινωνία με τις ψυχές. Αχέρων, Κωκυτός και Πυριφλεγέθων συναποτελούσαν τους τρεις ποταμούς του Άδη, και οι τρείς με θλιβερά ονόματα (Αχέρων = χωρίς χαρά, Πυριφλεγέθων = πύρινος, Κωκυτός = θρήνος) συμβολίζοντας την θλίψη και τους θρήνους του θανάτου και δίνοντας το συμβολισμό της πύρινης κολάσεως, όπως διατηρείται και σήμερα στην Χριστιανική θρησκεία.