Οι υπαίθριες βρύσες της Θεσπρωτίας, δείγματα της τοπικής λαϊκής αρχιεκτονικής

Οι υπαίθριες βρύσες της Θεσπρωτίας, είναι δείγματα της τοπικής λαϊκής αρχιεκτονικής. 

 

Στην πειοχή, σώζονται πολλές πετρόχτιστες βρύσες - δείγματα της τοπικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. 

 

Οι βρύσες είχαν κυρίαρχη θέση στη ζωή του χωριού, γιατί εξασφάλιζαν ότι χρειάζεται μια κοινωνία για να ευημερήσει. 

 

Το όνομα κάθε βρύσης έχει να κάνει με τη θέση, τη μορφή ή και κάποια τοπική παράδοση. 

 

Οι βρύσες αυτές είναι μάλλον εξέλιξη της μορφής των τούρκικων κρηνών. 

 

 

Χτίζονταν από κοινές πέτρες και διατηρούσαν το τόξο που σχηματίζει ημικύκλιο και τις κόγχες που γίνονται και ορθογώνιες. Ο τύπος κατασκευής τους είναι ο ανοιχτός. 

 

Οι βρύσες υπήρξαν το κεντρικό σημείο της ζωής των κατοίκων της Θεσπρωτίας. 

 

Γυναίκες γέμιζαν το ξύλινο βαρέλι τους με φρέσκο νερό και το φόρτωναν στην πλάτη τους η στο μουλάρι τους και βιαστικές γύριζαν σπίτι τους. 

 

Άλλες ήταν απασχολημένες με το ξέβγαλμα της μπουγάδας τους χτυπώντας την απαλά με το ξύλινο κόπανο. 

 

Άλλες έπλεναν άσπρα και μαύρα μαλλιά για να υφάνουν στον αργαλειό. 

 

Άνδρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια καβάλα στα γαϊδούρια, μουλάρια ή άλογα τους, τα οδηγούσαν στις βρύσες για να τα χορτάσουν νερό. 

 

Σφυρίγματα φωνές, γέλια και τραγούδια γέμιζαν την γύρω ατμόσφαιρα της βρύσης.
 

Με τον ερχομό των γεωτρήσεων και την εμφάνιση του τρεχούμενο νερού στα σπίτια, σταμάτησε η ζωή γύρω από τις βρύσες. 

 

Ωστόσο όλο και κάποιοι περαστικοί απολαμβάνουν το δροσερό νερό τους, αλλά και την αισθητική ομορφιά τους.

 

ΚΑΤΟΨΗ