"8 Ιστορίες σε μπουκάλια που ξέβρασε η θάλασσα" το πρώτο βιβλίο του Θεσπρωτού συγγραφέα Δημήτρη Θωμάζου

Ο Δημήτριος Θωμάζος του Μιχαήλ γεννήθηκε στη Θεσπρωτία το 1968.
Έζησε στην πόλη της Ηγουμενίτσας Θεσπρωτίας τα νεανικά του χρόνια και τελείωσε τις σπουδές του στην Εθνική Γυμναστική ακαδημία της Σόφιας (Βουλγαρία) το 1995.
Εργάζεται ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Θεσπρωτίας από το 2000.
Ξεκίνησε να γράφει στίχους, ποιήματα και διηγήματα από την εφηβική του ηλικία αλλά ασχολήθηκε περισσότερο μετά τις σπουδές του.
Στιχουργικά έχει συνεργαστεί με τον εξαιρετικό μουσικοσυνθέτη Χρήστο Γιαννόπουλο από το 2015 και έχουν ερμηνεύσει τραγούδια τους η Ελένη Δήμου, ο Νίκος Μπλιός, η Αλεξάνδρα Λυκούδη και άλλοι τραγουδιστές που τον τίμησαν με τη φωνή τους.
Ακολούθησε το διήγημα έχοντας ως σκοπό του να γράφει σύντομες ιστορίες οι οποίες να μην κουράζουν ιδιαίτερα, να κρατούν το ενδιαφέρον και πάντα να έχουν κάποιο ηθικό δίδαγμα, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος ύπαρξής τους.
Αποδείχτηκε ότι επηρεάζουν πολύ θετικά όσους τα διάβασαν και μάλιστα ανθρώπους όλων τον ηλικιών.
Μετά από δικιά τους ασφυκτική πίεση αποφάσισε να τα δώσει σε εκδοτικό οίκο
Και επέλεξε τις Εκδόσεις Αέναον - Aenaon Publications Εκδότης
Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο του 2016 με τίτλο 8 Ιστορίες σε μπουκάλια που ξέβρασε η θάλασσα απο τις εκδόσεις Αέναον.

Το συγκεκριμένο βιβλίο περιέχει οκτώ αυτοτελείς ιστορίες οι οποίες έχουν ως σκοπό τους να μας «ταξιδέψουν», με ιδιαίτερη ευαισθησία, τόσο σε φανταστικούς όσο και σε πραγματικούς κόσμους.
Η ιδιότητα του συγγραφέα, ως εκπαιδευτικός, του επέτρεψε να αντιληφθεί ότι είναι πολύ δύσκολο στην εποχή μας να διδαχθούν οι αξίες αποτελεσματικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα.
Έτσι αποφάσισε μέσω της αφηγηματικής μεθόδου, να «περάσει» στον αναγνώστη τις σκέψεις και τα μηνύματα που θέλει να μεταδώσει με τρόπο που να κρατάει το ενδιαφέρον, την αγωνία και προπάντων να μην κουράζει αυτόν που θα πάρει το βιβλίο στα χέρια του.
Οι εξοντωτικοί ρυθμοί της σύγχρονης ζωής και το άγχος, έχουν κατά κάποιον τρόπο, κοιμίσει κάποιες πλευρές του μυαλού μας και της ψυχής μας που είναι εξαιρετικά πολύτιμες για τον κάθε έναν από εμάς.
Στόχος του συγγραφέα είναι να αφυπνίσει τον αναγνώστη και να τον βοηθήσει να ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό του που μέχρι σήμερα δεν γνώριζε ή απλά αγνοούσε την ύπαρξή τους.
Η ευαισθησία, η αγνότητα των αισθημάτων, η αγάπη σε όλες της μορφές της, η ανάγκη της επικοινωνίας, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και η χρησιμότητα της φαντασίας είναι μόνο μερικά από όσα θα ανακαλύψουμε εδώ μέσα.
Όλα αυτά , είναι τα πρώτα «δομικά υλικά» για να «χτίσεις όνειρα» και μετά να «βαδίσεις» τον δύσκολο δρόμο για την πραγμάτωσή τους.
Εκεί που η φαντασία συναντά την πραγματικότητα ... βρίσκονται οι μεγαλύτερες αλήθειες και αξίες του ανθρώπου.
Πρέπει όμως να τις ... "προσφέρεις" ... με τέτοιον τρόπο ... ώστε να είναι ευχάριστες, με ενδιαφέρον και προσιτές για κατανόηση από όλους και όλες τις ηλικίες.
Πρόκειται λοιπόν για "ταξίδια στην απέναντι όχθη " του μυαλού ... εκεί που ... όλα είναι δυνατά ... παραμυθένια και μαζί ... απίστευτα αληθινά.
Σας δίνουμε μία υπόσχεση .... ότι το ενδιαφέρον θα μείνει σε όλους σας ...από την πρώτη μέχρι .... την τελευταία σελίδα.

Απόσπασμα προλόγου ...

... Βλέπω τον γιό μου να ρίχνει πετρούλες στην θάλασσα και να ταξιδεύει σε ένα πέπλο φαντασίας και φοβάμαι μην νιώθει μόνος του όπως ένιωθα εγώ. Μα είμαι δίπλα του , μήπως κάτι δεν κάνω καλά;
Παίρνω κι εγώ μία πετρούλα και την ρίχνω εκεί που τις ρίχνει αυτός. Ξαφνιάζεται , γυρνάει και με κοιτάει απορημένα. Τον κοιτάω και χαμογελάω.
-Που ταξιδεύεις Μιχαήλ; Δεν σου αρέσει που ήρθαμε για ψάρεμα;
-Μπαμπά. Εάν δεν μου άρεσε δεν θα ερχόμουν. Απλά αυτή η ησυχία με έκανε να χαλαρώσω και …μην γελάσεις ….να φτιάξω ιστορίες με το μυαλό μου.
Χαμογέλασα … το μήλο κάτω από την μηλιά , σκέφτηκα.
Δεν πειράζει Μιχαήλ ,κι εγώ έτσι έκανα μικρός μόνο που δεν είχα δίπλα μου κάποιον να τις ακούσει.
Άστραψε το πρόσωπο του από χαρά και πλημμύρισε η καρδιά μου από αγάπη και περηφάνια , λες και μόνο εγώ είχα παιδί στον κόσμο και κανένας άλλος
-Θέλεις να τις ακούσεις;
-Φυσικά και θέλω απάντησα , δίχως δεύτερη σκέψη.
Η κινήσεις και η γκριμάτσες που έκανε καθώς εξιστορούσε τις περιπέτειες που είχε πλάσει με το μυαλό του με έκαναν να καταλάβω τι μου είχε λείψει εμένα στην ηλικία του. Κάποιον να με ακούσει! Να ακούσει τις ιστορίες μου , τις χαζομάρες μου , τις περιπέτειές μου και όχι να με αντιμετωπίζει σαν μεγάλο άνθρωπο επειδή η ζωή είναι σκληρή και δύσκολη. .... 

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.facebook.com