Εθνική Εταιρεία (1897) και ΣΥΡΙΖΑ (2015) - Γράφει ο Αντώνης Ν. Βενέτης

Ο καταστροφικός Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, προεκλήθη από την “Εθνική Εταιρεία” μια μυστική οργάνωση, η οποία αποτελείτο σχεδόν από το 3-4% του ελληνικού πληθυσμού, αλλά με δυσανάλογη για το ποσοστό του επιρροή στο λαό, παρέσυρε τελικά τη χώρα “στη βάση μιας συστηματικής αυταπάτης” στην αντίληψη ότι ο πόλεμος με την κραταιά Οθωμανική αυτοκρατορία, θα ήταν περίπου ένας περίπατος και η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το εφικτό!

Έτσι ο λαός με μεγάλες διαδηλώσεις απαιτούσε την εισβολή του ελληνικού στρατού στα οθωμανικά εδάφη, κραυγάζοντας, - Ζήτω ο πόλεμος!

Παρά τις επιφυλάξεις του Βασιλέως Γεωργίου Α’ και τις συμβουλές των Ευρωπαίων, ο πόλεμος, με λαϊκή απαίτηση, κατέστη αναπόφευκτος, με αποτέλεσμα μια ταπεινωτική ήττα και τον έλεγχο της οικονομίας της χώρας, για πολλές δεκαετίες από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (Δ.Ο.Ε.) αφού η Ελλάδα “προσέφυγε σαν ικέτης στην Ευρώπη, για να διασώσει την ύπαρξή της”.

Τι το διαφορετικό συνέβη με τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015;

Ένα ποσοστό 4% του πληθυσμού, μ’ επικεφαλής έναν άπειρο, αλλά διψασμένο για εξουσία, νεαρό αρχηγό “στη βάση μιας συστηματικής αυταπάτης”, απειλούσε την Ευρώπη και τις διεθνείς αγορές και υπέσχετο στον ελληνικό λαό “λαγούς με πετραχήλια”.

Έτσι με τον υστερικό λαϊκισμό και τον αχαλίνωτο ακτιβισμό που τον διέκρινε, ανέτρεψε πλήρως την πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση, ανήλθε στην εξουσία, για να διαπιστώσει σύντομα, αλλά με βαρύτατο κόστος για τη χώρα μας, την σκληρή πραγματικότητα και να προσφύγει και αυτός, ως ικέτης στην Ευρώπη, την οποία περιφρονούσε για τόσο καιρό.

Θα μπορούσαν και τώρα, φρονώ, να λεχθούν προσαρμοζόμενα στα δεδομένα της εποχής μας όσα διεπίστωσε ένας νεαρός τότε αλλά οξυδερκής Κεφαλοννίτης αξιωματικός, ο Ι. Μεταξάς, “Με λόγια και παράτες δεν θα μεγαλουργήσωμεν. Χρειαζόμεθα σύνεσιν, ανδρείαν, γνώσεις, σοβαρότητα, τόλμην και απ’ όλα αυτά μόνον την ανδρείαν έχομεν και αυτήν παράφορον”...