Το ψάρι της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας είναι υψηλής διατροφικής αξίας προϊόν Συνέντευξη του Ιωάννη Χεκίμογλου στο περιοδικό Step

 

 
Η Ιχθυοκαλλιέργεια είναι ένας κλάδος που ναι μεν έχει επηρεαστεί από την γενικότερη κρίση αλλά εξάγοντας το 90% της παραγωγής παίρνει ανάσες καθώς έχει μια ισχυρή βάση. 

 

 

Το περιοδικό Step συνάντησε τον πρόεδρο των Υδατοκαλλιεργητών Θεσπρωτία κ. Ιωάννη Χεκίμογλου με αποτέλεσμα την συνέντευξη που ακολουθεί:

Πότε φτιάχτηκαν οι πρώτες μονάδες;

Χρονολογικά, οι πρώτες από τις επιχειρήσεις άρχισαν τη λειτουργία τους από τη δεκαετία του 1990, παράγοντας κυρίως τσιπούρα και λαβράκι.

Ποια ήταν η πορεία στον χρόνο; 

 

Η αύξηση της ζήτησης του προϊόντος, τόσο στην εγχώρια όσο κυρίως στη διεθνή αγορά, σε συνδυασμό με τις κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες, τις υψηλές θερμοκρασίες, τον ήπιο κυμάτισμά της περιοχής του βόρειου Ιονίου, αλλά και τον ιδιαίτερα θετικό εγκλιματισμό των καλλιεργούμενων ειδών, αποτέλεσαν ισχυρά κίνητρα τόσο για την ίδρυση
και νέων μονάδων όσο και για την επέκταση, τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων.

Ο ρυθμός ίδρυσης νέων μονάδων στην περιοχή συνεχίστηκε ουσιαστικά μέχρι και το έτος 2000, οπότε και ανεστάλη η δυνατότητα αδειοδότησης νέων μονάδων.
Πέραν του έτους 2000 ουσιαστικά ιδρύθηκαν μόνο τρεις (3) επιπλέον μονάδες, οι οποίες έκαναν χρήση παλαιών αδειοδοτήσεών τους. 

 

Το σύνολο δηλαδή των μονάδων της περιοχής δημιουργήθηκε σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα (λιγότερο από 10 χρόνια), ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζονται οι προσπάθειες βελτίωσης, εκσυγχρονισμού και καθετοποίησής τους. Στη διάρκεια του χρόνου και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, καταβλήθηκε προσπάθεια επέκτασης πολλών από τις λειτουργούσες μονάδες και σε άλλα εκτρεφόμενα είδη όπως λιθρίνια, σαργούς, μυτάκια, φαγκριά, μουρμούρια, συναγρίδες κλπ. Για τα είδη αυτά υπάρχει ήδη σοβαρή ζήτηση και μάλιστα με αυξανόμενους ρυθμούς.

Πόσες παραγωγικές μονάδες υπάρχουν στην Θεσπρωτία και πόση είναι η παραγωγή;

Στο Δήμο Φιλιατών, στα διοικητικά όρια του οποίου σημειωτέο ανήκουν περιορισμένης έκτασης θαλάσσια παράλια, λειτουργούν σήμερα είκοσι τέσσερις επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιεργειών. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι εγκατεστημένες στο σύνολό τους στη Λωρίδα Σαγιάδας, ενώ υπάρχει και μια μονάδα στον κόλπο της Ηγουμενίτσας.

Οι περισσότερες από τις λειτουργούσες μονάδες της περιοχής είναι σχετικά μικρού μεγέθους και οικογενειακής μορφής, ενώ ορισμένες είναι μέλη αλυσίδας μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου που διαθέτουν εγκαταστάσεις και στην περιοχή.
 

Περίπου το 70% των ιδιοκτητών των μονάδων που λειτουργούν είναι είτε ντόπιοι, είτε κατάγονται από την περιοχή, είτε είναι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε πολλές από τις επιχειρήσεις αυτές υπάρχει διαδοχή, η οποία εγγυάται τη συνέχιση λειτουργίας τους.

Ουσιαστικά δηλαδή, στην πλειονότητά τους πρόκειται για ισομεγέθεις μονάδες χωρίς αισθητές παραγωγικές και τεχνολογικές διαφοροποιήσεις. Σημειώνεται ότι στην περιοχή λειτουργούν και δύο (2) μεγάλου μεγέθους μονάδες, οι οποίες διαθέτουν από τέσσερις (4) ανεξάρτητες μονάδες η κάθε μια. Οι μεγάλες αυτές επιχειρήσεις διαθέτουν εγκαταστάσεις και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Από το σύνολο των είκοσι τεσσάρων (24) μονάδων, μόνο μία (1) μονάδα ασχολείται με την παραγωγή γόνου (μονάδα αναπαραγωγής), η οποία τροφοδοτεί πολλά από τα ιχθυοτροφεία, δεδομένου ότι στην αναπαραγωγική της σύνθεση περιλαμβάνονται τσιπούρες, λαβράκια, λιθρίνια, φαγκριά και σαργοί.

Επιπρόσθετα, πλησίον της πόλης της Ηγουμενίτσας, εκτός όμως των διοικητικών ορίων του Δήμου Φιλιατών, λειτουργεί συσκευαστήριο ιχθυρών, το οποίο έχει την παραγωγική δυνατότητα να συσκευάσει και να τυποποιήσει, με ελεγχόμενες και κατάλληλες συνθήκες, ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής των μονάδων της λωρίδας Σαγιάδας.

Το σύνολο της ετήσιας παραγωγής όλων των ειδών των εκτρεφόμενων ψαριών, ανέρχεται σε περίπου 12.000 τόνους. Σημειώνεται ότι η παραγωγή των μονάδων της περιοχής αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο του 65% της συνολικής παραγωγής της Ηπείρου. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής εξάγεται (περίπου 90%) κυρίως στην Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία και τη Γαλλία. Οι εξαγωγές αυτές αντιπροσωπεύουν το 7% – 8% των συνολικών εξαγωγών όλων των ιχθυρών της χώρας, ποσοστό ιδιαίτερα σημαντικό για την περιοχή.
 

Στον Δήμο Φιλιατών και ειδικότερα στην θαλάσσια περιοχή των εκβολών του ποταμού Καλαμά (περιοχή Βατάσα), λειτουργούν επτά (7) συνολικά μυδοτροφεία, μικρού μεγέθους, και οικογενειακής μορφής.

Τα εκτροφεία αυτά λειτουργούν στην ίδια περιοχή περισσότερο από δεκαπέντε (15) έτη.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το σύνολο των μονάδων βρίσκεται σε διαδικασία μετεγκατάστασης, η οποία εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα.

Στην εποχή της κρίσης ο κλάδος της ιχθυοπαραγωγής αντέχει. Ποιο είναι το «μυστικό»;

Η ιχθυοκαλλιέργεια, στο πέρασμα των ετών αυτών έχει περάσει και αυτή τη δική της κρίση. Υπήρξαν ανακατατάξεις στο χάρτη, εξαγορές, δανειοδοτήσεις, όλα όσα συμβαίνουν σε κάθε κλάδο της οικονομικής ζωής. Όμως, κάθε εβδομάδα με όλα τα μεταφορικά μέσα, εξάγονται από την Ελλάδα 2.000 τόνοι ψαριών από ιχθυοκαλλιέργειες με προορισμό 30 χώρες του εξωτερικού. Ο συνολικός κύκλος εργασιών του κλάδου διαμορφώνεται σήμερα στα περίπου 800 εκ. ευρώ, απαρτίζεται από 65 επιχειρήσεις, που διατηρούν 328 άδειες σε λειτουργία, έχουν υλοποιήσει επενδύσεις ύψους 740 εκ. ευρώ και απασχολούν άμεσα και έμμεσα συνολικά 18.000 εργαζόμενους συνδράμοντας με ποσοστό 0,4% στο ΑΕΠ της χώρας. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ο κλάδος προσπαθεί, όπως όλοι οι τομείς της οικονομίας να ανταπεξέλθει στην κρίση με τα δικά του προβλήματα. Το γεγονός ότι οι «πελάτες» μας είναι στο εξωτερικό μας έδωσε μια καλύτερη βάση. Αλλά και πάλι, η οικονομία είναι περιορισμένη και αυτό έχει αντίκτυπο και στον κλάδο.


Πρόσφατα στην έκθεση Food Expo παρουσιάσατε ένα νέο προϊόν, την καπνιστή τσιπούρα. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό το προϊόν.

Καπνιστή Τσιπούρα και Λαβράκι. Πρόκειται για μια νέα προσπάθεια επεξεργασίας και τυποποίησης, ούτως ώστε τα προϊόντα μας να αποκτήσουν προστιθέμενη αξία. Ως εγχείρημα έγινε δεκτό με ενθουσιασμό αλλά είμαστε ακόμα στην αρχή. Τώρα είμαστε στη διαδικασία τόσο οριστικοποίησης της μεθόδου παραγωγής, όσο και διερεύνησης των διαδικασιών marketing που θα απαιτηθούν. Με το προϊόν αυτό, προσπαθήσαμε να αναδείξουμε το ψάρι αλλά σε τιμή προσιτή ώστε να μπορεί να βρεθεί σε κάθε τραπέζι. Είμαστε ακόμα βέβαια στην αρχή και θα απαιτηθεί χρόνος, ώστε να ολοκληρωθεί η προσπάθεια.

Στις 6 Αυγούστου τι γίνεται στην Σαγιάδα;

Εμείς κάθε χρόνο, προσπαθούμε με τη Γιορτή Τσιπούρας που γίνεται στη Σαγιάδα να συνδυάσουμε 3 πράγματα: Κατ’ αρχήν να ανταποδώσουμε και να προσφέρουμε στον τόπο που μας φιλοξενεί. Επίσης, να δώσουμε την ευκαιρία σε όλους να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν το προϊόν. Και τέλος, η 6η Αυγούστου, ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, είναι μια μέρα που παραδοσιακά καταναλώνεται ψάρι.

Έτσι διοργανώνεται, με τη στήριξη και όλων των τοπικών αρχών, η Γιορτή Τσιπούρας. 6000 ψάρια, προσφορά των μελών του Συλλόγου, ψήνονται και σερβίρονται σε περίπου 6000 ανθρώπους που συρρέουν στη Σαγιάδα, τιμώντας εμάς και γλεντώντας ταυτόχρονα υπό τους ήχους της παραδοσιακής μας μουσικής και με τη συνοδεία καλού κρασιού.

Τι άλλο θα θέλατε να προσθέσετε;

Θέλω να γνωρίζουν οι αναγνώστες μας ότι το ψάρι της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας είναι ένα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόν, το οποίο παράγεται κάτω από άριστες και απολύτως ελεγχόμενες συνθήκες, το οποίο επιβάλλεται να βρίσκεται στο τραπέζι μας.

Συνέντευξη: Φώτης Μαραζόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Μαλαμίδης

periodikostep.gr/