Αλέκος Παπαδόπουλος: «Με αυτούς θα πορευτούμε και ο Θεός βοηθός»

Ο Αλέκος Παπαδόπουλος μιλάει στο liberal.gr και στον Θανάση Μαυρίδη για τα τελευταία γεγονότα. Υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της χώρας είναι υπαρξιακό και άρα βαθιά πολιτικό και επισημαίνει ότι χρειάζεται να περάσει γρήγορα η αξιολόγηση και να εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο του Ιουνίου με τις όποιες μεταμορφώσεις του.

Αναφέρεται σε μία πολιτική διαχείριση άλλου τύπου, τονίζοντας ότι δεν έχουν προκύψει ακόμη οι δυνάμεις εκείνες που θα προκαλέσουν την εμπιστοσύνη στον κόσμο ότι υπάρχει λύση για την έξοδο από την κρίση.

Συνέντευξη στον Θανάση Μαυρίδη

Κύριε Παπαδόπουλε πως κρίνεται τις τελευταίες εξελίξεις;

Σταθερή πεποίθησή μου εδώ και έξι χρόνια είναι ότι η χώρα δεν μπορεί να οδηγηθεί στην τελική της σωτηρία αν δεν διασφαλιστούν προϋποθέσεις. θα έπρεπε να μπει εξαρχής και να διατυπωθεί έστω και τώρα η αλήθεια περί της πραγματικής κατάστασης του λαού, της χώρας και του μέλλοντός της . Στην ζωή υπάρχει μία βασική αρχή που είναι αξίωμα πολιτικό, το οποίο είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο από την πολιτική θεωρία και την πράξη. Καμία χώρα σε κρίση δεν σώθηκε παρά μόνο όταν οι οδηγοί της οικοδόμησαν την λύτρωσή της πάνω στην αλήθεια που ο λαός την έκανε ιδέα, συναίσθημα και πεποίθηση. Το 2010 οι Ευρωπαίοι δεν θέλησαν να αναγνωρίσουν επισήμως ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε. Απροετοίμαστοι όντες, αισθάνθηκαν φόβο ότι θα κινδύνευε το ευρώ από την χρεοκοπία μιας χώρας της Ευρωζώνης. Ταυτόχρονα οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις στο σύνολό τους δεν θέλησαν να ομολογήσουν ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε.

Σε μία τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να ομολογήσουν την δική τους αποτυχία για να αποσυρθούν από το πολικό προσκήνιο. Εκεί χάθηκε η περίπτωση να γεννηθεί η πιο βασική προϋπόθεση επίλυσης της κρίσης που ήταν η εθνική αυτογνωσία. Εκεί οικοδόμησε ο λαϊκισμός τη πεποίθηση ότι για τα δεινά που ακολούθησαν δεν έφταιγε το γεγονός της χρεοκοπίας , αλλά τα μέτρα αντιμετώπισης της που συμφώνησε η Ελλάδα με την Ευρώπη, τα οποία ονομάστηκαν μνημόνιο. Μέσα από τις παλιές δυνάμεις με βασιλεύουσα κυριαρχία τον λαϊκισμό και το ψεύδος οικοδομήθηκαν καριέρες πρωθυπουργών.

Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί;

Δεν είμαι Δελφική Πυθία. Τα μαθηματικά βάζω κάτω και επαναλαμβάνω ότι η χώρα πρέπει να κλείσει την αξιολόγηση με συμφωνία επάνω στο ασφαλιστικό, στα κόκκινα δάνεια και στο φορολογικό . Επίσης, να λάβει μέτρα ύψους 7 δισ. Ευρώ, για τα οποία υπάρχει πρόβλεψη από την περσινή συμφωνία του Αυγούστου. Αυτό ακριβώς έχω πει και παλιότερα ότι χρειάζεται και όχι απατηλά δήθεν προληπτικά μέτρα. Χρειάζονται πραγματικά μέτρα για την κάλυψη των κενών της περιόδου 2016 – 2018. Αυτό είναι συμβατική υποχρέωση από το μνημόνιο του Αυγούστου .Τώρα τα μπέρδεψαν όλα μαζί. Συσκοτίζουν την πραγματικότητα και δυστυχώς στην συσκότιση αυτή (φοβούμαι και ελπίζω να διαψευστώ) συμμετέχει και η Ευρώπη για δικούς της λόγους.

Είμαστε κοντά στην υλοποίηση του λεγόμενου σχεδίου Σόιμπλε;

Ο λαός αυτός πορεύεται με την μεγάλη σύγχυση αν θέλει να παραμείνει στην ευρωζώνη ή να γίνει ένα τριτοευρωπαϊκό κράτος. Ενώ η πλειοψηφία του θέλει να μείνει στην Ευρωζώνη, συμπεριφέρεται σαν να θέλει να φύγει από αυτή. Η μέχρι τώρα πολιτική διαχείριση , χωρίς να θέλω να μηδενίσω κάποιες θετικές προσπάθειες, δεν δείχνει ότι οι οδηγοί του τόπου και κατόπιν ο λαός ξέρουμε τι θέλουμε. Επαναλαμβάνω κάτι που λέω σταθερά το τελευταίο διάστημα. Πρέπει τα όποια προγράμματα να τα εφαρμόσουμε με απόλυτη συνέπεια και όχι με τις μικροπονηριές των λαϊκιστών. Αν δεν θέλουμε κάποια στιγμή να έρθουμε στην τραγική ώρα η πρόταση Σόιμπλε να γίνει εκ των πραγμάτων και εκ της ανικανότητάς μας εθνικό αιτούμενο.

Αντέχει ο ελληνικός λαός κι άλλα μέτρα;

Σαφώς και δεν αντέχει. Αλλά εδώ χρειάζεται μια πολιτική διαχείριση άλλου τύπου προκειμένου να δρομολογήσει μεγάλες αποφάσεις για την χώρα και τον λαό. Κι αυτό δεν είναι αόριστο. Καμία λύση δεν πρόκειται να εξευρεθεί εάν έχουμε τον λαό μέσα στην άχνη του ψεύδους της παραπλάνησης της συσκότισης. Το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό. Είναι βαθιά πολιτικό και άρα υπαρξιακό για την τελική επιβίωση της χώρας . Το θέμα είναι πως η Ελλάδα θα ξαναβγεί στο φως από την βαθιά σπηλιά στην όποια βρίσκεται.

Η κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αντέχει;

Η κυβέρνηση δείχνει προσωρινά μεγάλα περιθώρια ανθεκτικότητας και αυτά δεν οφείλεται στο γεγονός ότι η ίδια είναι αποτελεσματική στη επίλυση προβλημάτων ή γιατί έχει σωρεύσει κεφάλαια εμπιστοσύνης. Το αντίθετο μάλιστα! Είναι διότι έχει καταφέρει να κυριαρχήσει επάνω σε μία κοινωνική πλειοψηφία ενός κόσμου που όπως τον περιέγραψα είναι συσκοτισμένος και από την άλλη μεριά δεν έχουν προκύψει ακόμη οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες θα του προκαλέσουν εμπιστοσύνη για μια πραγματική διέξοδο από την κρίση.

Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων;

Οι μεγάλες αποφάσεις είναι ένα διαρκές αιτούμενο στην Ελλάδα. Αλλά τις μεγάλες αποφάσεις τις παίρνουν οι πραγματικοί οδηγοί και όχι τα δημιουργήματα των τεχνικών της εξουσίας, των συγκυριών και τα είδωλα της λαϊκής πλάνης. Για την ώρα θα πορευτούμε με αυτούς και ο Θεός βοηθός.