ΟΜΙΛΙΑ Β. ΓΙΟΓΙΑΚΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ (+ΒΙΝΤΕΟ)

Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος είναι πραγματικά, είναι αληθινά, είναι εκρηκτικά. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.

Αυτά είχε πει πριν από μερικές εβδομάδες ο Πρωθυπουργός κατά την κορύφωση των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Το ερώτημα, όμως, είναι: Τι κάνει η Κυβέρνηση, για να δώσει λύσεις σ' αυτά τα προβλήματα;

Τι κάνει, για να δώσει ανάσα στο εισόδημα των αγροτών;

Τι κάνει, για να μειώσει το κόστος της αγροτικής παραγωγής, που κάνει ασύμφορη την αγροτική απασχόληση και οδηγεί σε εγκατάλειψη της γεωργίας;

Για να μπορέσει ένας αγροτικός συνεταιρισμός να είναι παραγωγικός και ανταποδοτικός, χρειάζονται τουλάχιστον δύο προϋποθέσεις.

Η μία είναι να αφεθεί να λειτουργήσει ελεύθερος από την κρατική παρέμβαση και η άλλη να αντιμετωπίζεται από το κράτος ως επιχείρηση. Αυτό σημαίνει περισσότερες δυνατότητες αυτοχρηματοδότησης, σεβασμός της διοικητικής αυτονομίας, περισσότερες συνεργασίες σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, που θα επιτρέψουν να μειωθεί το κόστος, για να γίνουν επενδύσεις και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των αγροτικών προϊόντων.

Δυστυχώς, αυτή η προσέγγιση δεν υπάρχει εδώ. Θα έλεγε κανείς ότι για μία ακόμη φορά η Κυβέρνηση δείχνει την καχυποψία της, αν όχι την απέχθειά της, προς την ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα. Μεταχειρίζεται τους αγροτικούς συνεταιρισμούς στην καλύτερη ως φορείς της κοινωνικής οικονομίας και στη χειρότερη ως πολιτικό μόρφωμα.

Η αντίληψη αυτή αποτυπώνεται σε διάφορα σημεία του νομοσχεδίου.

Γιατί ένας αγροτικός συνεταιρισμός πρέπει να συστήνεται από τουλάχιστον τριάντα μέλη, όταν σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Δανία και το Βέλγιο, ο ελάχιστος αριθμός είναι από τρία έως πέντε μέλη; Προφανώς, θέλουμε συνεταιρισμούς με πολλά μέλη. Αυτό όμως, θα προκύψει γιατί τα ίδια τα μέλη έχουν αντιληφθεί ότι η ένωσή τους σημαίνει δύναμη, όχι επειδή τους το επιβάλλει ο νόμος.

Γιατί παύονται όσα μέλη διοικητικών και εποπτικών συμβουλίων έχουν πάνω από δύο συνεχόμενες θητείες;

Μιλώντας για κρατική παρέμβαση, υπάρχει και μία διεθνής πατέντα. Ζητείται από τους συνεταιρισμούς, για να εγγραφούν στο σχετικό μητρώο, να υποβάλουν επιχειρησιακό πλάνο για μία τριετία. Με ποια κριτήρια; Πώς διασφαλίζεται η εμπιστευτικότητα του σχεδίου απέναντι στον ανταγωνισμό; Αυτοί που είναι ήδη γραμμένοι στο μητρώο θα υποβάλουν σχέδιο ή όχι;

Για ποιο ευέλικτο πλαίσιο μιλά η Κυβέρνηση, όταν επιβάλλεται στους αγροτικούς συνεταιρισμούς να απορροφούν το 80% της παραγωγής κάθε μέλους; Ας αφήσουν τον κάθε συνεταιρισμό να επιλέξει εάν θα το προβλέψει στο καταστατικό του.

Σε λάθος κατεύθυνση κινείται και η κατάργηση των πρόσθετων υποχρεωτικών μεριδίων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τα παραπάνω και μόνο είναι ξεκάθαρο ότι οι αγρότες μας δυστυχώς δεν έχουν να ελπίζουν πολλά από αυτό το νομοθέτημα.

Και στην περιοχή μας, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, έχουμε αρκετά προβλήματα με το γάλα, με τους κτηνοτρόφους, κάτι που ήδη έχει αναδειχθεί και από τον εκλεκτό συνάδελφο και από πολλούς συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ, της Συγκυβέρνησης.

Το νομοσχέδιο, λοιπόν, αφήνει, εκτός πολλά από τα μεγάλα προβλήματα του συνεταιριστικού κινήματος. Είναι προβλήματα που κρατούν καθηλωμένες τις αναπτυξιακές τους δυνατότητες.

Δεν δίνεται λύση στο αίτημα των συνεταιριστικών οργανώσεων να αξιοποιηθούν οι ενυπόθηκες εγκαταστάσεις και τα παραγωγικά ακίνητα που είχαν περάσει στα χέρια της Αγροτικής Τράπεζας.

Δεν αντιμετωπίζεται το ανεξέλεγκτο ολιγοπώλιο στην αγορά αγροτικών εφοδίων και το δυσβάσταχτο κόστος των ζωοτροφών που εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής. Δεν αντιμετωπίζονται αθέμιτες πρακτικές στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων που φουσκώνουν τις λιανικές τιμές, ούτε η νοθεία στα τρόφιμα ή οι ελληνοποιήσεις αγροτικών προϊόντων.

Δεν δίδονται κίνητρα, για να αξιοποιηθούν από τους συνεταιρισμούς τα υπολείμματα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, ώστε να παράγεται «πράσινη» ενέργεια από βιομάζα, η οποία μπορεί να είναι μία ακόμη πηγή εσόδων.

Με λίγα λόγια, επιβεβαιώνεται ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει ελπίδα στον αγροτικό κόσμο, ο οποίος έχει καταλάβει ότι παρά την πρόβλεψη του Πρωθυπουργού η ανάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν θα έρθει μαζί με το φετινό Πάσχα.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ