ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Μια σημαντική Ηπειρώτικη προσωπικότητα του περασμένου αιώνα

Από τα Γιάννενα ήταν ο αείμνηστος Θεόδωρος Θεοδωρίδης που έμελε να μείνει στην ιστορία με την πολυσχιδή εθνική και πατριωτική του δράση και να συνδεθεί μέσω αυτής και με την Θεσπρωτία.

Αποπεράτωσε τις νομικές του σπουδές στην Αθήνα το 1910 και διορίστηκε δόκιμος διερμηνέας του Ελληνικού Προξενείου στα Ιωάννινα. Από εκεί στάλθηκε Γραμματέας της Μητροπόλεως Παραμυθιάς απ όπου επόπτευε την δράση του Ελληνικού κομιτάτου και κατεύθυνε τον αγώνα κατά της κίνησης των Αλβανών της Τσαμουργιάς υπέρ δημιουργίας Αλβανικού κινήματος- που γινόταν με υπόδειξη της Ιταλικής και Αυστριακής πολιτικής.

Το καλοκαίρι του 1911 κατορθώνει με επιδεξιότητα και απομακρύνει τον κίνδυνο καταλήψεως των Φιλιατών από τον Μουχαρέμ Ρουσίτ από την Κώτσικα- ο οποίος ήταν πράκτορας των Ιταλών και πρωταίτιος των αιματηρών γεγονότων της Πλεσίβιτσας των γνωστών υπό το όνομα «Μουχαρέμικα».

Το 1913 με την απελευθέρωση της Ηπείρου διορίζεται Διοικητικός Επίτροπος Φιλιατών και το 1914 παραιτείται και εξασκεί την δικηγορία στους Φιλιάτες. Το 1915 εκδίδει την πρώτη Θεσπρωτική εφημερίδα «Θεσπρωτία» εβδομαδιαία και πολιτεύεται σαν ανεξάρτητος- ήρθε πρώτος στους Φιλιάτες.

Το 1917 με την είσοδο των Ιταλών στους Φιλιάτες (25 Μαρτίου) εκδιώκεται από τις Ιταλικές αρχές και πηγαίνει στην Αθήνα, όπου προσλαμβάνεται από τον αείμνηστο Σπύρο Σίμο Υπουργού της Περιθάλψεως και Δ/τη της εφημ. «Πατρίς». Στο Υπουργείο τούτο που μετονομάστηκε σε Πρόνοιας, επί 30 και πλέον έτη ανέπτυξε όλες του τις ικανότητες και αρετές και δημιούργησε την υπηρεσία της αγαθοεργού πρόνοιας του Κράτους στην οποίαν χιλιάδες Ελληνοπαίδων βρήκαν προστασία. Ευτύχησε να ανέλθει στην ανώτατη υπαλληλική βαθμίδα διετέλεσε Δ/ντής του Υπουργείου Πρόνοιας στη δ/νση Αγαθοεργών Ιδρυμάτων κα χάρη σε αυτόν η Ήπειρος κοσμείται με πολλά ιδρύματα (αν και πολλά έπαψαν σήμερα να λειτουργούν) τα οποία δημιούργησε ο άκρατος Ηπειρωτισμός του και η στοργή και η αγάπη του γι’αυτήν. Στα Γιάννενα, το Δελβινάκι, την Κόνιτσα, την Πρέβεζα, την Άρτα, παντού όπου περάσει κανείς θα αντικρύσει Αγροτικά και Αστικά Οικοτροφεία, Παιδικούς σταθμούς Οικοκυρικές σχολές, Νηπιοτροφεία κ.λ.π. ότι έχει σχέση με την αγαθοεργό Πρόνοια του Κράτους στην Ύπαιθρο Ελλάδα και ειδικά την Ήπειρο φέρει την σφραγίδα των επί 30 χρόνων προσπαθειών του εκλεκτού τούτου τέκνου της Ηπείρου. ‘Όταν αποχώρησε από το Υπουργείο ο Αθηναϊκός Τύπος εξήρε την πολυσχιδή του δράση προς όλη την Ελλάδα. Σε 30 ανέρχονται τα Ορφανοτροφεία και Οικοτροφεία, 65 οι Παιδικοί Σταθμοί, 50 τα Νηπιοτροφεία, 45 οι μεταβατικές σχολες, εκτος των άπειρων άλλων εκδηλώσεων πρόνοιας υπέρ των ορφανών παιδιών της χώρας.

Στη Θεσπρωτία τώρα σε αυτόν οφείλομαι το Εθνικό Οικοτροφείο Αρρένων Φιλιατών, τον Παιδικό Σταθμό Ηγουμενίτσας, τα αγροτικά Νηπιοτροφεία Παραμυθιάς, Μαργαριτίου, Πάργας, Αγιάς, Καστριού και Φιλιατών και τις αγροτικές Οικοκυρικές Σχολές Φιλιατών, Πλαισίου, Αγίου Βλασίου, Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Λειά και Πλαταργιάς. (Η Οικοκυρική Σχολή Λειά δεν λειτούργησε λόγω του εμφυλίου το δε αγροτικό Νηπιοτροφείο Πλαταργιάς ελλείψει οικήματος.)

Ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης έκλεισε τη δράση του σαν Δήμαρχος Ιωαννίνων 1951-1954, λίγο αργότερα έκλεισε και τα μάτια του.

φωτογραφία απο την απελευθέρωση των Φιλιατών του 1913

 

 

ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ