Μάριος Κάτσης: Τέλος στα 25 χρόνια ανομίας

Επειδή το τελευταίο διάστημα έχουν ειπωθεί πολλά, σχετικά με το ζήτημα του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών, και στις περισσότερες περιπτώσεις οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες και δημιουργούν σύγχυση στους συμπολίτες μας, οφείλουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά.

Με την τροπολογία που υπερψηφίστηκε στις 11/2/2016 γίνεται ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα ώστε να μπει ένα τέλος στο άβατο του χώρου των συχνοτήτων. Η συνέχιση ενός καθεστώτος αδιαφάνειας και η στήριξη μιας εστίας ανομίας, δεν είναι ανεκτή, ούτε από μία ευνομούμενη πολιτεία, ούτε από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.

Αυτή η κυβέρνηση, είναι η πρώτη ελληνική κυβέρνηση από την γέννηση της ιδιωτικής τηλεόρασης στη χώρα, που προχωρά σε διαγωνισμό για την επίσημη αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών. Ευθυγραμμιζόμενη απόλυτα, με το Δημόσιο συμφέρον, και αφουγκραζόμενη το πλήγμα στο αίσθημα δικαίου που σωστά αισθάνονται οι συμπολίτες μας.

Με το νόμο 4339/2015, ανατέθηκε στο ΕΣΡ η προκήρυξη και η διενέργεια του διαγωνισμού, καθώς και ο έλεγχος των φακέλων των υποψηφίων για το αν πληρούν ή όχι τους όρους. Το ΕΣΡ σύμφωνα με το άρθρο 15 του Συντάγματος, δεν είναι αρμόδιο για τον καθορισμό του αριθμού των αδειών.

Η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια προκειμένου να εξασφαλιστεί η πολιτική συναίνεση, ώστε να συγκροτηθεί το ΕΣΡ του οποίου η θητεία είχε λήξει.

Η διαδικασία προσχηματικά καθυστερεί από την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως άλλωστε συμβαίνει τόσα χρόνια. Η καθυστέρηση διαιωνίζει μια άρρωστη κατάσταση και γεννά εύλογα ερωτήματα.

Είμαστε υπερήφανοι, που είμαστε η μοναδική χώρα της ΕΕ που ουδέποτε έχει υλοποιήσει επίσημη διαδικασία αδειοδότησης των ιδιωτικών καναλιών;

Είμαστε υπερήφανοι, που έχουν δοθεί συνολικά 15 παρατάσεις στο καθεστώς των προσωρινών άδειών των ιδιωτικών καναλιών την τελευταία 25ετία;

Είμαστε υπερήφανοι, που το δημόσιο αγαθό των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων παρέχεται σκανδαλωδώς δωρεάν σε μεγαλοκαναλάρχες, που το νέμονται κατά το δοκούν, βλάπτοντας κατάφορα το δημόσιο συμφέρον;

Αυτά είναι ερωτήματα της κοινωνίας και απαιτούν απαντήσεις.

Πρέπει να μιλήσουμε με αλήθειες.

Υπήρχε ξεκάθαρη πολιτική κάλυψη. Και η κάλυψη αυτή, έφερε θαλασσοδάνεια, ανείσπρακτες οφειλές, ανύπαρκτους φορολογικούς ελέγχους και χαριστικές ρυθμίσεις. Όλα αυτά μεταφράζονται σε χρήμα, και το μάρμαρο το πληρώνει ο ελληνικός λαός.

Οι καναλάρχες αντιδρούν δικαίως με μένος στην προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει τάξη. Αντιδρούν γιατί θα χάσουν την προνομιακή σχέση διαπλοκής που είχαν οικοδομήσει με το κράτος. Θα χάσουν το μονοπώλιο των δημοσίων συχνοτήτων, που παραχωρούν οι ίδιοι στον εαυτό τους, ως μέτοχοι της DIGEA. Θα υποχρεώνονται να λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους με απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά τους. Αντιδρούν γιατί αποκλείονται από τον διαγωνισμό οι επιχειρήσεις που έχουν συσσωρευμένα χρέη προς το κράτος ή έχουν πτωχεύσει δολίως.

Μαζί τους συντάσσεται μεγάλο κομμάτι του παλιού πολιτικού συστήματος. Είναι λογικό, το αλισβερίσι κρατάει χρόνια.

Ακούμε συχνά το εξής επιχείρημα: γιατί η κυβέρνηση δεν καθορίζει τον αριθμό των αδειών των σούπερ μάρκετ ή των κινηματογράφων; Όσοι αναπαράγουν αυτό το επιχείρημα, δεν αναγνωρίζουν τις τηλεοπτικές συχνότητες ως δημόσια ιδιοκτησία. Η δημόσια ιδιοκτησία των τηλεοπτικών συχνοτήτων δεν είναι ελληνική πατέντα, αλλά κάτι που ισχύει και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Επίσης, κανένας δεν απαγορεύει σε κάποιον επιχειρηματία να έχει το δικό του τηλεοπτικό κανάλι. Όποιος θέλει μπορεί να φτιάξει την δική του συνδρομητική πλατφόρμα, όπως συμβαίνει και σήμερα. Οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις αφορούν τις επίγειες δημόσιες συχνότητες ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης. Δηλαδή, στις συχνότητες τις οποίες κάθε πολίτης έχει πρόσβαση δωρεάν, από την τηλεόραση του. Αυτές είναι δημόσια περιουσία, και η Πολιτεία οφείλει να τις δίνει με ανοιχτές διαδικασίες στους επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται, εισπράττοντας βέβαια το ανάλογο ποσό. Οι άδειες θα δοθούν με διαγωνισμό όχι με απευθείας αναθέσεις.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται, ότι τον αριθμό των αδειών τον καθορίζει η αγορά. Προφανώς στο παραπάνω επιχείρημα οι συχνότητες πάλι δεν λογίζονται ως δημόσιο αγαθό, αλλά αυτό το αντιπαρέρχομαι γιατί είναι γνωστές οι νεοφιλελεύθερες απόψεις της.

Όμως ποιά ήταν η πραγματικότητα μέχρι σήμερα; Όλα αυτά τα χρόνια η αγορά καθόριζε τον αριθμό των ¨προσωρινών¨ αδειών μόνη της. Το αποτέλεσμα αυτής της αυτορρύθμισης, ήταν κανάλια που συσσωρεύουν ζημιές, χρέη, και δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων, με κρατική κάλυψη. Αυτή ήταν η μαγιά για να ξεκινήσει το υπόγειο παιχνίδι, με τις πολιτικές πιέσεις και τα θαλασσοδάνεια, που τροφοδότησε και συνεχίζει να τροφοδοτεί το τρίγωνο της Διαπλοκής Κανάλια-Τράπεζες-Πολιτική.

Και κάτι τελευταίο στο οποίο θέλω να σταθώ. Ακούμε για τις θέσεις εργασίας. Είναι γνωστή η στάση των αφερέγγυων επιχειρηματιών όταν είναι να θιγούν τα κεκτημένα τους. Βάζουν μπροστά τους εργαζομένους και εκβιάζουν. Τα ΜΜΕ έχουν ήδη, απολέσει πολλές θέσεις εργασίας και αυτές που διατηρούνται είναι στην πλειοψηφία τους εξαιρετικά επισφαλής και με κακές συνθήκες εργασίας. Δεν άκουσα όμως κανέναν μέχρι σήμερα να μιλάει γι αυτούς τους εργαζομένους.

Ο νόμος προβλέπει ελάχιστο αριθμό θέσεων εργασίας, υψηλότερο από αυτόν που άτυπα υπάρχει σήμερα σε κάθε κανάλι, συγκεκριμένες ειδικότητες ώστε να υπάρχει δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό, και ειδική μέριμνα ώστε να τηρούνται τα προβλεπόμενα για τις εργασιακές σχέσεις. Αυτά, γιατί είναι πραγματικά υποκριτικό να χρησιμοποιούμε αλα κάρτ τις ανάγκες των εργαζομένων.

Με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την αδειοδότηση, επιτυγχάνεται μια μεταρρύθμιση με οφέλη σε 3 επίπεδα: Οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ: Είναι αυτονόητο το δημόσιο να διεκδικεί έσοδα, με κοστολογημένο και νόμιμο τρόπο, όταν εκχωρεί προς αξιοποίηση σε επενδυτές ένα δημόσιο αγαθό όπως οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες. Αυτό εξάλλου γίνεται παντού. Το καθεστώς εξαίρεσης, θα ήταν προκλητική μεροληψία, όταν μάλιστα πασχίζουμε για ρευστότητα στα ταμεία του κράτους.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ: Όταν οι μισθωτοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ο ελληνικός λαός γενικά, υποφέρει από χρόνια συνεχιζόμενης λιτότητας και καλείται να πληρώσει τους φόρους του, έτσι πρέπει και οι επενδυτές στα ΜΜΕ να πληρώνουν το μερτικό τους, για χρήση συχνότητας, για αποπληρωμή δανείων και για φόρους διαφημίσεων. Η ισότητα αποκαθιστά το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με σύννομες διαδικασίες θωρακίζει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απέναντι στους πολίτες, και προστατεύει επαρκώς την ανεξαρτησία του από εκβιασμούς διαφόρων συμφερόντων. Τα ακραία συνθήματα τύπου «αλήτες κλέφτες πολιτικοί, όλοι ίδιοι είστε και εξυπηρετείτε οικονομικά συμφέροντα» οδηγούν το πολιτικό σύστημα στην ανυποληψία και την κοινωνία στον εκφασισμό.

Είναι χρέος μας να προχωρήσουμε ώστε να καθαρίσουμε το τοπίο των συχνοτήτων και θα προχωρήσουμε.