To έργο του Θεσπρωτού πανεπιστημιακού Φώτη Μήτση αναγνώρισε ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Ηπειρωτών

To έργο του Θεσπρωτού πανεπιστημιακού Φώτη Μήτση αναγνώρισε ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Ηπειρωτών

 

To έργο του Θεσπρωτού πανεπιστημιακού (ομότιμου καθηγητή Οδοντιατρικής, πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών και επί πολλά χρόνια προέδρου του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός) Φώτη Μήτση αναγνώρισε ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Ηπειρωτών. 

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δημήτρης Κάκαβος, καρδιοχειρουργός, πρώην διευθυντής του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός" σημείωσε μεταξύ άλλων ότι "δεν στόχευσε ποτέ στην προσωπική ανάδειξη και επίδειξη, τίτλους και αξιώματα δεν επεδίωξε, αυτά ήρθαν ως επιβράβευση  αναγνώρισης του έργου του, όπου αναδεικνυόταν πάντοτε η χαρισματικότητά του". 

Είναι πολυσύνθετη, εμπνευσμένη, πληθωρική και με θάρρος και τόλμη προσωπικότητα. 

Ο ίδιος ο κ. Μήτσης θεωρεί ότι "τα ύστερα χρόνια έχουν κι αυτά την ομορφιά τους, αρκεί να μπορούμε να κρατάμε έστω κι ένα μικρό μέρος από τα οράματα και το ρομαντισμό της νιότης. 

Κι ακόμα, έχουν κι αυτά τα ενδιαφέροντά τους, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι, όταν η ζωή μάς χαρίσει χρόνια, το δικό μας χρέος είναι να δίνουμε σ' αυτά τα χρόνια ζωή".

ΚΑΤΟΨΗ

 

Ο Φώτης Μήτσης, γεννημένος το 1926 στο Φοινίκι Θεσπρωτίας, είναι Έλληνας οδοντίατρος, ιατρός και πανεπιστημιακός, Ομότιμος καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών και πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Μήτσης σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1951. Αναγορεύθηκε διδάκτορας της ίδιας Σχολής το 1962, ενώ δυο χρόνια αργότερα (1964) έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Ως υπότροφος του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (Ν.Ι.Η.) των Η.Π.Α., πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στους τομείς της Ενδοδοντίας και της Περιοδοντολογίας, στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (1964–1965).

Από το 1956 άρχισε την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρώτα ως βοηθός (1956), θέση από την οποία και εξελίχθηκε έως και καθηγητής στην έδρα Οδοντικής Παθολογίας και Θεραπευτικής της Οδοντιατρικής Σχολής. Διετέλεσε κοσμήτορας (1975–1977) και Πρόεδρος (1983–1987) της Οδοντιατρικής Σχολής, ενώ επί σειρά ετών (1974–1985) υπήρξε μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978 εξελέγη από τη Γενική Συνέλευση των Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών για τη θέση του Πρυτάνεως, όπου και υπηρέτησε ως Αντιπρύτανης (1978–1979), Πρύτανης (1979–1980) και Προπρύτανης (1980–1981). Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Πρυτάνεων (1979 – 1980), εργάστηκε για την εκπόνηση σχεδίου νόμου που ως στόχο είχε τον εκσυγχρονισμό και τη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας. 

 

Επίσης, χρημάτισε Πρόεδρος του Νοσηλευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα έτη 1985 και 1986. Το έτος 1977 εκλήθη και δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης (Η.Π.Α.). Τέλος, διατέλεσε τακτικό μέλος (1981 – 1990) της Συμβουλευτικής Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Κομισιόν) για τον εκσυγχρονισμό της οδοντιατρικής εκπαίδευσης και την εναρμόνιση της με τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στον δημόσιο βίο, ο Μήτσης διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός κατά τα έτη 1987–1988 και 1997–2001, πρόεδρος της επιτροπής Στοματικής Υγείας, πρόεδρος (1976 - 1979) του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Πανελλήνιου Οδοντιατρικού Συλλόγου, ενώ επί σειρά ετών υπήρξε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), μέλος Δ.Σ. του ΔΙ.ΚΑ.ΤΣΑ., μέλος της Επιτροπής Αγωγής της Υγείας και της Εθνικής Επιτροπής κατά του AIDS και μέλος του Δ.Σ. στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο κ.α.

Στo πλαίσιο της δραστηριότητάς του συμμετείχε ως μέλος στην Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης, συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση και οργάνωση του Λαογραφικού Μουσείου Φοινικίου Θεσπρωτίας. Τέλος, έχει τιμηθεί με Μετάλλιο και Δίπλωμα Εξαιρέτων Πράξεων για τη συμμετοχή και δράση του στην Εθνική Αντίσταση κατά των Ιταλογερμανών.