ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΠΑΣ: ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ «ΤΙΤΑΝΗ» & «ΤΟΛΜΗ»

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΠΑΣ: ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ «ΤΙΤΑΝΗ» & «ΤΟΛΜΗ»

Στις 11 Ιανουαρίου πέθανε ξαφνικά από ανακοπή της καρδιάς ο φίλος Εκδότης – Διευθυντής Αλέξης Αναστασίου. 

Στο άκουσμα του τραγικού συμβάντος έμεινα άφωνος. 

Δεν το πίστευα. 

Προσπάθησα να το επιβεβαιώσω από δύο – τρεις πλευρές. 

Τελικά ήταν αληθές. 

Ο αγαπητός φίλος Αλέξης είχε φύγει ατυχώς απ’ το μάταιο τούτο κόσμο. 

Ο χαμός του βύθισε στη θλίψη τους οικείους του, στεναχώρησε τους φίλους, συνεργάτες, τους πολυπληθείς αναγνώστες και όλους τους Θεσπρωτούς, που αναγνωρίζουν τη μεγάλη συνεισφορά, μέσω των εντύπων του, σ’ όλη τη Θεσπρωτία και ευρύτερα σ’ όλη την Ήπειρο το λιγότερο.
Ο εκλιπών ξεκίνησε μόνος, πριν … χρόνια με μια κάμερα και όπλο την ισχυρή θέλησή του, την εργατικότητα και την βασική αρχή της ελευθερίας της έκφρασης, που πρέπει να ακολουθεί κάθε έντυπο, προκειμένου να ευδοκιμήσει.
Στην ικανότητά του, διορατικότητά του μετράνε και οι άξονες και προτεραιότητες – πέραν της πολιτικής και ειδησεογραφικής ενημέρωσης – που έθεσε, ήτοι ένα πλέγμα από την ιστορία Θρησκεία, πολιτισμό, πράγμα που έλλειπε και λείπει ακόμη και σήμερα από πολλές επαρχιακές εφημερίδες. 

Αυτά προσέδιδαν ιδιαίτερη βαρύτητα, ποιότητα και κύρος στα έντυπά του, με δεδομένο ότι κάθε τόπος και ιδιαίτερα η Θεσπρωτία, διαθέτει πλούσια ιστορία και πολιτισμό, αμέτρητους μύθους απ’ την εποχή των προελλήνων – Πελασγών – «Ζευ άνα (ξ) Δωδωναίε, πελασγικέ…» αλλά και απ’ τα Ομηρικά χρόνια (Τρωική εκστρατεία), αναφέρεται στην Οδύσσεια ότι από εδώ πέρασε ο Οδυσσέας, προκειμένου να επισκεφθεί το Μαντείο της Δωδώνης, για να πάρει χρησμό.
Τα πολιτιστικά και πολιτισμικά δρώμενα είχαν την πρώτη θέση στις στήλες των εφημερίδων του αλλά και τα θρησκευτικά, ιστορικά και οι κάθε είδους λαϊκές εκδηλώσεις (πανηγύρια, ανταμώματα ξενιτεμένων…) τα καλοκαίρια.
Έτσι κυριάρχησε ο εκλιπών φίλος Αλέξης και εξέδιδε φύλλα, σχεδόν, ισάξια των εγκυροτέρων εφημερίδων των Ιωαννίνων (από όσο ξέρουμε και τις παρακολουθούμε).
Διέθετε ελεύθερη στήλη σε κάθε κείμενο ή δημοσίευμα οποιασδήποτε ιδεολογικής αποχρώσεως αντίθετης φωνής, χωρίς κανένα αποκλεισμό, χωρίς καμιά λογοκρισία. 

Προσωπικά δεν με λογόκρινε ποτέ, ακόμη και οσάκις τον προειδοποιούσα ότι στήριζα θέσεις κι απόψεις πολιτικών αντιπάλων του. 

Έτσι με την εργατικότητα, μεθοδικότητα, μοντάρισε και έστησε δύο επιτυχημένες εβδομαδιαίες εφημερίδες, που κυριάρχησαν στη Θεσπρωτία, την οποία λάτρευε. 

Προμαχούσε για τη Θεσπρωτία, ανέδειξε τη Θεσπρωτία, έλυνε προβλήματα για τη Θεσπρωτία, πολύ έξω από αυτήν την έκανε γνωστή. 

Έτσι ο ίδιος προσωπικά τον αποκαλούσα δημόσια προσφυώς «Μπερλουσκόνι» τόσο στους Φιλιάτες, όσο και στην Ηγουμενίτσα.
Οφείλουμε όμως να πούμε και το τολμούμε ότι ο αείμνηστος Αλέξης, με την μαχητικότητα που τον χαρακτήριζε, ενίοτε με τις σκληρές θέσεις και αντιπαραθέσεις του στη στήλη «ΑΛΕΞΗΚΕΡΑΥΝΟΙ», τόσο στις γενικές θέσεις, όσο και στις προσωπικές αντιπαραθέσεις είχε «περάσει» μια αρνητική εικόνα στους αναγνώστες, η οποία ως ένα βαθμό τον αδικεί. 

«Το αμαρτάνειν ανθρώπινων», αλλά η εμπλοκή των εκδοτών, ως επηρεαζόντων την κοινή γνώμη, σε περιόδους εκλογών: Δημοτικών, Νομαρχιακών, Περιφερειακών ή Εθνικών, είναι αναπόφευκτη. 

Σ’ αυτούς καταφεύγουν όλοι. 

Κάποιον ή κάποιους θα τους στηρίξει. 

Με κάποιον ή κάποιους θα ταχθεί. 

Στις περιπτώσεις αυτές δημιουργούνται τριβές. 

Αυτό συμβαίνει σ’ όλη την Ελλάδα. 

Αυτή η εμπλοκή είναι αυτονόητη και θεμιτή. 

Δεν πρέπει να προσμετράει μόνο στην περίπτωση του Αλέξη. 

Να παραδεχτούμε όμως ότι και η συντεχνία Δημοσιογράφων και Εκδοτών δεν είναι απ’ τις καλύτερες. 

Συγκρούονται ανταγωνισμοί και συμφέροντα. 

Γνωρίζω όμως ότι συνάδελφόν του τον είχε βοηθήσει και αναδείξει. 

Υπάρχει κατά τη γνώμη μου ο καλός Αλέξης και ο Άνθρωπος Αλέξης, αρετές που δεν πέρασαν στο προσκήνιο της δημοσιότητας και του κοινού. 

Ίσως φταίει το γεγονός ότι ο αείμνηστος Αλέξης διαβάζονταν, ακούονταν και υπολογίζονταν από πολλούς.
Προσωπικά του οφείλω χάριτες γιατί με ένα τηλεφώνημα και μόνο μου έδωσε τη δυνατότητα να δημοσιεύσω πολλά κείμενα και δημοσιεύματα και να συμβάλω κι εγώ στην ενημέρωση και πολιτισμική παιδεία των Θεσπρωτών.
Αντίο φίλε και γαίαν έχε ελαφράν.

 

Μιλτιάδης Παππάς