Σοφία Νίκου: Η ζωή μου είναι συνδεδεμένη με την αναπηρία

Σοφία Νίκου: Η ζωή μου είναι συνδεδεμένη με την αναπηρία

 

 

Η Νίκου Σοφία είναι πρόεδρος στο σύλλογο Γονέων, Φίλων & Κηδεμόνων ΑμεΑ Ν.Θεσπρωτίας.
Όπως μας λέει, όλη η ζωή της είναι συνδεδεμένη με το κομμάτι της αναπηρίας.
«Η αδερφή μου – ένα χρόνο μεγαλύτερή μου- γεννήθηκε με σπαστική τετραπληγία και είμαστε αχώριστες».

Με ποια αφορμή ασχοληθήκατε με το σύλλογο;

Το θεώρησα απόλυτη εξέλιξη της ζωής μου αφού η αδερφή μου είναι άτομο με αναπηρία.

Πως αντιμετωπίζετε το θέμα της αναπηρίας;

Το θέμα της αντιμετώπισης της αναπηρίας είναι καθαρά υποκειμενικό. Ο καθένας μας είτε έχει κάποιο άτομο με Αναπηρία στην οικογένειά του είτε όχι αντιμετωπίζει την κατάσταση διαφορετικά.
Ευτυχώς έχω μια μητέρα –με όλη τη σημασία της λέξης-, που ουδέποτε μου επέτρεψε να σκεφτώ την αδερφή μου σαν κάτι «διαφορετικό».
Πάντοτε μας συμπεριφερόταν το ίδιο. Το ίδιο προσπαθώ να περάσω και εγώ στον γιο μου!

Πόσο αλλάζει η καθημερινότητα;

Η ζωή μας έχει τις καλές μέρες και φυσικά και τις κακές. Αυτό όμως δε συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες;
Με την αδερφή μου, θα βγούμε για καφέ, θα πάμε για ψώνια, θα βγούμε για φαγητό.

Τι γίνεται με τις κοινωνικές σχέσεις

Τα ΑμεΑ που αυτή τη στιγμή είναι στην ηλικία των 30 + είναι μαζί από παιδιά. Έχουν αναπτύξει φιλίες και μοιράζονται χαρές και λύπες στον χώρο τους το ΚΔΑΠμεΑ «Εργαστήρι».

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας οδήγησε στην ίδρυση αυτού του συλλόγου;

 

 

Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1993 σε μια εποχή που η Θεσπρωτία δεν υποστήριζε καμία δομή Ειδικής Αγωγής και οι γονείς των παιδιών με αναπηρία αναζητούσαν τα αυτονόητα για τα παιδιά τους. Η μητέρα μου ξεκίνησε δειλά δειλά να βρει μια αίθουσα έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να απασχολούνται για λίγες ώρες. Εκείνο το διάστημα εκφράστηκε η ανάγκη δημιουργίας ενός Συλλόγου που θα ήταν το στόμα, τα μάτια και τα αυτιά των παιδιών με Αναπηρία.

Από ποιους στελεχώνεται ο σύλλογος;

Αντιπρόεδρος του Συλλόγου μας είναι ο Βαγγέλης Τσώνης αδερφός ΑμεΑ, Γραμματέας η Έλενα Κάσσαρη αδερφή ΑμεΑ, Ταμίας η Μπόλωση Μαρία αδερφή ΑμεΑ, Μέλη Κώτση Αγγελική μητέρα ΑμεΑ, Μπουρσινού Πόπη φίλη του συλλόγου και Κήττου Άρτα μητέρα ΑμεΑ.

Απ’ότι βλέπετε εμείς τα αδέρφια έχουμε αναλάβει ενεργό ρόλο!

Ποιοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής ως μέλη;

Μέλος στο σύλλογο μας μπορεί να γραφτεί ο οποιοσδήποτε, είτε είναι Γονέας είτε φίλος των ατόμων με Αναπηρία.

Τι υπηρεσίες προσφέρει;

Βασικό μας μέλημα είναι πρώτα απ’ όλα η χαρά των παιδιών. Σε όλες τις γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα) αγοράζουμε δώρα για όλα τα σχολεία που εκπροσωπούμε. Σίγουρα τους προσφέρουμε δύο εκδρομές το χρόνο σε προορισμό που επιλέγουν οι ίδιοι, και φυσικά στη γιορτή τους την 3 Δεκεμβρίου κάνουμε εκδηλώσεις που πρωταγωνιστούν οι ίδιοι.
Πέρσι κάναμε μια φωτογράφηση μόδας με τα ΑμεΑ που είχε φοβερή απήχηση στον κόσμο και φέτος γυρίσαμε ταινία μικρού μήκους.

Πόσο βοηθάνε τα social media;

Εννοείτε πάρα πολύ! Ο Σύλλογος μας τα τελευταία τρία χρόνια τουλάχιστον έχει ακουστεί παντού μέσω του internet.

Ποιοι οι στόχοι σας;

Όνειρό μας είναι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να λειτουργήσουμε τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης έτσι ώστε τα παιδιά μας να έχουν τον χώρο τους καθότι οι γονείς μεγαλώνουν, τα αδέρφια μεγαλώνουν, τα ίδια τα παιδιά μεγαλώνουν..

Ποια είναι η σχέση του συλλόγου με τους κατοίκους της γύρω περιοχής;

Εμείς στην επαρχία είμαστε πολύ τυχεροί γιατί γνωριζόμαστε μεταξύ μας και αγκαλιάζουμε τις ιδιαιτερότητες του άλλου. Αυτό συνεπάγεται ότι το αίσθημα του εθελοντισμού και της προσφοράς μας βγαίνει αβίαστα. Και πέρσι στην φωτογράφηση μόδας αλλά και φέτος στην ταινία μας δούλεψαν εθελοντικά πάνω από 60 άτομα .

 

 

Συμμετέχουν άτομα χωρίς αναπηρία ή αποκλείονται από τις δραστηριότητες;

Φυσικά και συμμετέχουν! Μα αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Να μπορούμε να συνυπάρχουμε όλοι μαζί; Θυμάμαι μια χρονιά στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις μας είχαν έρθει τα προσκοπάκια της Ηγουμενίτσας , ηλικίας 6 –8 και ζωγραφίσαν ένα graffiti με τα παιδιά μας.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;

Η προσβασιμότητα είναι ένας μικρός γολγοθάς. Η φωτογράφηση που είχε κάνει πέρσι ο φίλος του συλλόγου , λογοθεραπευτής Τάσος Μώκας μαζί με τον φωτογράφο Αντώνη Παπαλάμπρου νομίζω αποτυπώνει ακριβώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε!

Στη μέχρι τώρα πορεία, θα θέλατε να αναφέρετε τη συμβολή του συλλόγου σε θέματα διεκδικήσεων για Α.με.Α.;

Ο σύλλογος μας είναι μέλος της ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ και της ΕΣΑμεΑ όπου μέσα από αυτούς τους συλλόγους διεκδικούμε και εμείς τα δικαιώματά μας.

Ποια είναι η κρατική βοήθεια στις προσπάθειες σας;

Σαν σύλλογος ουδέποτε πήραμε κάποια κρατική επιχορήγηση, ότι κάνουμε το κάνουμε με τη βοήθεια του κόσμου της Θεσπρωτίας. Ο κάθε όμως πολιτικός ηγέτης του Δήμου μας είναι πάντοτε στο πλευρό μας και στήριγμα για εμάς.

Ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα;

Σήμερα με όλη αυτήν την τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα μας το κομμάτι της αναπηρίας είναι αυτό που βάλλεται περισσότερο. Οι συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα μειώνονται ή καταργούνται τελείως με ότι συνεπάγεται αυτό. Και φυσικά με όλη αυτήν την κατάσταση η δημιουργία νέων δομών παραμένει στάσιμη.

 

 

Τι θα θέλατε να πείτε σε όσους σκέφτονται να συμμετάσχουν αλλά διστάζουν;

Ότι επιβάλλεται να συμμετέχουν. Ναι φυσικά το να είσαι σε έναν σύλλογο παιδιών με αναπηρία είναι πολύ δύσκολο αλλά όταν στο τέλος της ημέρας παίρνεις εκείνη την αγκαλιά τους που δεν κρύβει τίποτα άλλο παρά μόνο αγάπη αξίζει πραγματικά!

Τι θα θέλατε να στείλετε σαν μήνυμα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα;

Θα ήθελα να πω στους γονείς που έχουν παιδί με κάποια αναπηρία πρώτα απ’όλα να καταλάβουν ότι είναι το Παιδί τους. Ότι θα πρέπει να το αγαπάνε για αυτό που είναι. Να του μιλάνε, να μην έχουν κόμπλεξ και να του προσφέρουν φυσικά και πνευματικά ερεθίσματα που θα το βοηθήσουν να γίνει ανεξάρτητο.

Συνέντευξη για το 4disabled.gr Τάσος Μώκας kivotosexelixis.gr

Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την σελίδα σας τους δασκάλους και διευθυντές των 4 σχολείων ειδικής Αγωγής που εκπροσωπούμε για την άψογη συνεργασία μας και για το υπέροχο έργο τους, τον κόσμο της Ηγουμενίτσας που μας στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια.