Για μια άλλη Συλλογικότητα

Για μια άλλη Συλλογικότητα 

 

 Του Άλκη Φάτσιου - Τ. Δικηγόρου

 

Α.1- Σε μια χρονική περίοδο, που στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, - όπως αυτά που ανάγονται στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, στον πολιτισμό και που υποτίθεται ότι προστατεύονται έστω και από αυτό το απολύτως ταξικό και εν γένει ολιγαρχικό ΣΥΝΤΑΓΜΑ – καθημερινά μειώνονται, συρρικνώνονται και τείνουν προς ολική εξαφάνιση, με αποτέλεσμα την απόλυτη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων και την δημιουργία της χώρας ως φτηνού οικοπέδου (ΟΛΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ…) βορά στις ορέξεις του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου….

2- Σε μια χρονική περίοδο, κατά την οποία είναι ολοφάνερο, ότι πλέον δεν υφίσταται κοινωνία δομημένη σε συγκεκριμένο αξιακό πεδίο που θα συνάδει και θα στοχεύει κατά κύριο και αποκλειστικό σκοπό, στην υπεράσπιση των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων, στόχευση που δεν νοείται σε πλαίσια έξω από την θεμελιακή δυαδική Αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας και Εθνικής Ανεξαρτησίας (δηλ. Αρχές που σήμερα ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ για την φερομένη πλέον ως χώρα ΜΑΣ) και ούτε βεβαίως εντός του πλαισίου του καπιταλισμού ως μοντέλου οικονομικού συστήματος.

3- Σε μια χρονική περίοδο, κατά την οποία απουσιάζει εντελώς η ουσιαστική ή ακόμα και τυπική συμμετοχή των πολιτών (πλήν της τυπικής νομικής επιταγής των εκλογών ανά τριετία ή τετραετία…) και των ανθρώπων γενικότερα στην λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν αφού:

α) η κοινωνία λειτουργεί – και πριν τις σημερινές συνθήκες – βασισμένη στην αρχή της ετερονομίας , δηλαδή με θεσμούς και κανόνες (νόμους) που δεν θεσπίζει η ίδια η κοινωνία (πολίτες) αλλά συγκεκριμένα συμφέροντα των ολίγων και σε βάρος των πολλών, ιδρύουν και θεσπίζουν στο όνομα των πολλών υποτίθεται, θεσμούς απόλυτα αντιδημοκρατικούς όπως αυτοί της ανάθεσης (αντιπροσώπευση) με συλλογικότητες πάσης μορφής που λειτουργούν με τις ίδιες αρχές….

β) στην σημερινή χρονική περίοδο – και εδώ είναι το τραγικότερο – έστω και αυτοί οι ψευδεπίγραφα «δημοκρατικοί θεσμοί, κυβέρνηση, Βουλή, πλειοψηφία κομμάτων κ.λ.π, αποτελούν το όχημα, το μέσον επιβολής απόψεων και συμφερόντων που εκπορεύονται από ξένα κέντρα, είτε αυτά είναι κράτη, είτε ιδιώτες είτε Οργανισμοί είτε – κυρίως – από το παγκοσμιοποιημένο ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ κεφάλαιο, μετατρεπόμενης της χώρας μας, όχι απλά σε ένα προτεκτοράτο αλλά σε μια υπόδουλη κοινωνία με ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ πολιτειακή οντότητα, στα πλαίσια της απόλυτης οικονομικής - και συνεπώς και πολιτικής - εξαρτήσεως της χώρας από τα παραπάνω κέντρα.

4- Σε μια χρονική περίοδο, που συνέπεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων (Συρία, Ουκρανία, κ.λ.π) χιλιάδες ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους, την εξορία, την προσφυγιά, τις κακουχίες, ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, απαιτείται εκ μέρους μας ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σ' όλους αυτούς, και ταυτόχρονα εντονότερη προσπάθεια κατάδειξης του αληθινού προσωπείου του ιμπεριαλισμού, ενός προσωπείου που εκπορεύεται κύρια από τις Η.Π.Α, Ρωσία, Ευρωπαϊκή Ένωση, ενός προσωπείου βαρβαρότητος, κυνισμού, ενός προσωπείου θανάτου για τους λαούς του πλανήτη, συνεπώς και για τον Ελληνικό λαό.

5- Σε μια χρονική περίοδο που η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ στη χώρα μας, με την ΚΤΗΝΩΔΗ « Ιδεολογία » του φασισμού, εκπροσωπούμενη και εφαρμοζόμενη στην πράξη (δολοφονία Π. Φύσσα, δολοφονίες μεταναστών κ.λ.π) από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δείχνει απροκάλυπτα πλέον το βάρβαρο ρατσιστικό και εν τέλει απάνθρωπο προσωπείο της κάτι βεβαίως που έκανε (η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ) και στο παρελθόν, μακρινό και εγγύς, όπως στην διάρκεια της Μεταξικής Δικτατορίας, στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, και μεταξύ άλλων, στη στενή συνεργασία μεταξύ των κατακτητών και των φερομένων ως Ελλήνων που πλούτιζαν (οι συνεργάτες των Γερμανών, Έλληνες φασίστες) σε βάρος του αίματος του υπόδουλου λαού, στη διάρκεια πριν, κατά και μετά τον εμφύλιο χρόνια με τα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας, τους Χίτες, τους δοσίλογους πάσης μορφής, στην διάρκεια της Επτάχρονης Χούντας των συνταγματαρχών το 1967, με φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις πατριωτών, καθεστώτα δηλαδή απολύτως φασιστικά, στηριζόμενα στη βία στη βαρβαρότητα αλλά πάντοτε και σ' ένα δίκτυο είτε δοσίλογων και προδοτών, συνεργατών των κατακτητών, είτε ρουφιάνων και χαφιέδων (χαμερπή ερπετά....) στις άλλες περιπτώσεις........... και που αργότερα και ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ανταμείφθηκαν για την προδοτική, δοσίλογη και χαφιέδικη συμπεριφορά τους ποικιλοτρόπως με πλέον προκλητικές περιπτώσεις αυτών που οι γόνοι, επίγονοι και απόγονοί των φτάσανε σε αξιώματα Πρωθυπουργών, Υπουργών, Βουλευτών, μεγαλόσχημων οικονομικών παραγόντων κ.λ.π ................. Οποία κατάντια όλων μας και εννοώ βεβαίως την απαράδεκτη απώλεια της μνήμης μας και εν τέλει ανοχή μας.....

6- Σε μια χρονική περίοδο, όπου η κοινωνία είναι απολύτως αποδομημένη από κάθε ίχνος κοινωνικής και πολιτισμικής αξίας (τουλάχιστον σε επίπεδο πλειοψηφίας ....) με πολίτες αμήχανους, απογοητευμένους αλλά

και φοβισμένους και διστακτικούς για κάτι καινούριο, ΘΥΜΑΤΑ αλλά και ΘΥΤΕΣ μαζί….. οπαδοί (δυστυχώς ...) της λογικής « άσε να τρέξουν οι άλλοι για μας », λογικής που καλλιέργησαν όπως προανέφερα όλες οι ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, και κυρίως οι συστημικές, στοχεύοντας πάντα να είναι ο λαός, ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟΥ. Με δεδομένο πλέον το έλλειμμα συμμετοχής των στις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες λήψεως αποφάσεων που τους αφορούν, και του καλλιεργημένου ως μη αναγκαίου, Το να πληροφορούνται, να διερευνούν, να αναλύουν κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα δηλαδή να είναι ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, γίνονται οι πολίτες, ο (λαός), απολύτως χειραγωγήσιμοι αγόμενοι τις περισσότερες φορές ως αθύρματα από « μάγους και θαυματοποιούς » της συστημικής και όχι μόνο πολιτικής. Οι παραπάνω ‘’μάγοι‘’ και ‘’θαυματοποιοί‘’ μεγάλων ή μικρών συλλογικοτήτων, αποδεικνύουν σε κάθε στιγμή πολιτικής και κοινωνικής διεργασίας, όπως παράδειγμα μετά από εκλογικές διαδικασίες, ότι πράγματι δεν θέλουν τον λαό στο προσκήνιο, οτι δεν τον θεωρούν ικανό να είναι συμμέτοχος σε ότι τον αφορά (αφού πρίν φροντίσανε να τον αποκλείσουν....) και με ύφος απεχθούς κήνσορα και εκατό καρδιναλίων μαζί, ιππεύοντας το καλάμι του εγωισμού αλλά και της όποιας ιδιοτέλειάς των φανερής ή μη, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ - υπό την ευρεία έννοια - της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ή μάλλον του ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ αποφαίνονται: « Εμείς (Συλλογικότητα...) καλά τα είπαμε, καλά τα κάναμε, οι Πολίτες δεν μας κατάλαβαν, δεν κατάλαβαν τις θέσεις μας » ή το πλέον σύνηθες « Οι πολίτες παραπλανήθηκαν » ή « Εμείς καλά αρμενίζουμε με τις θέσεις μας και την πολιτική μας, ο γυαλός ( ο λαός...) είναι στραβός ».... Αυτό λέγεται στη γλώσσα των Συλλογικοτήτων εκτίμηση των γεγονότων...., για ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ούτε λόγος, πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι.... όχι εμείς η « φωτισμένη ηγεσία » ..... Δηλ. Όλα τα ίδια αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν..... κατά την Ρασούλειο ρήση…..

7- Αναφορικά δε με το άθροισμα των ατόμων που θέλουν να λέγονται « ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ » και μάλιστα - τρομάρα τους... - της Αριστεράς, θυμίζω απλά πως Ιστορικά, Πολιτικά, Πολιτειακά, μια κυβέρνηση και μια Βουλή μιας χώρας, που δεν μπορεί ν' ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα ούτε βεβαίως να θεσπίσει νόμους κ.λ.π κατά τη ΒΟΥΛΗΣΗ της, έστω και αντιλαϊκούς, είτε για την εξωτερική της είτε για την εσωτερική της πολιτική, αλλά ΕΚΤΕΛΕΙ κυριολεκτικά και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ εντολές και συμφωνίες των Ξένων κέντρων, τότε αυτό το όργανο που αυτοπροσδιορίζεται ως ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ονομάζεται ή πρέπει να ονομάζεται ως ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΕΙΑ... κατά τη γνώμη του γράφοντος...

Β. Σ΄ αυτή λοιπόν την χρονική και ιστορική περίοδο που διανύουμε και που έχει τα χαρακτηριστικά που παραπάνω περιέγραψα, θεωρώ πως οι πολίτες είναι επιτακτική ανάγκη να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ καταρχήν με όποιο τρόπο κρίνουν αναγκαίο και χρήσιμο κάθε φορά, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.

Ο τρόπος της αντίδρασης αυτής, και με βάση ΟΣΑ παραπάνω ανέπτυξα, ΘΕΩΡΩ, - παρά τις δυσκολίες που εμφανίζονται – πρέπει να λάβει την μορφή μιας νέας ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ, μιας ομάδας ΠΟΛΙΤΩΝ, βασισμένης τόσο κατά την ίδρυση της, όσο και κατά την λειτουργία της, στις ΑΡΧΕΣ της ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, και που θα ενώνει πολίτες με κοινή (σε γενικές γραμμές) θεώρηση για το σήμερα και κοινής (σε γενικές γραμμές) αντίληψης του τρόπου αντίδρασης. Οι πολίτες που θα μετέχουν σε μια τέτοια ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, θα πρέπει να δέχονται ότι δεν μπορεί να καταπνίγεται η ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ, η καλώς εννοούμενη και όχι αυτή με την έννοια της ιδιοτέλειας. Οι πολίτες που θα συμμετέχουν σε μια τέτοια ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ θα πρέπει ν΄ αναγνωρίζουν την ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ του ατόμου, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, εξοβελίζεται η έκφραση γνώμης, η αντιγνωμία, στοιχεία απαραίτητα για την δημιουργία ΑΛΗΘΕΙΑΣ μέσω της ΣΥΝΘΕΣΕΩΣ. Επειδή μια μ΄ αυτόν τον τρόπο δημιουργούμενη αλήθεια, είναι σαφώς ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ η οποία μετουσιώνεται σε μια ΙΚΑΝΗ & ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ για κοινωνικές ανατροπές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Σε μια τέτοια ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, οι πολίτες θα πρέπει να παράγουν ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί ΠΟΛΙΤΙΚΗ, χωρίς να λειτουργούν ως εντολοδόχοι και ως πολιτικοί και κομματικοί μεταπράτες μιας δήθεν « φωτισμένης » ηγεσίας, όπως γίνεται σήμερα σχεδόν σε όλες τις συλλογικότητες ........ μεγάλες ή μικρές .... Έχω παρατηρήσει, - και είμαι σίγουρος και ο καθένας σας, - ότι όλες σχεδόν οι ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ - εδώ αναφέρομαι κυρίως στα κόμματα - έχουν το ίδιο μοντέλο οργάνωσης, ανεξαρτήτως του τι πολιτικά και ιδεολογικά πρεσβεύουν. Έτσι λοιπόν όλα τα κόμματα έχουν τοπικές οργανώσεις ή Γραφείο περιοχής Πολιτικά Συμβούλια ή Πολιτικά Γραφεία Κεντρική Επιτροπή. Κοινοβουλευτική Ομάδα.... κ.λ.π πανομοιότυπα σχεδόν όργανα... Αλήθεια γιατί γίνεται αυτό; Πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ και κάθε στοιχειώδης πολιτικά νοήμων πολίτης το αντιλαμβάνεται, πως οι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ και μάλιστα ριζικά αντίθετες σε επίπεδο ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, επιτάσσουν ΣΑΦΩΣ και διαφορετικό μοντέλο και δομή οργάνωσης από φορέα σε φορέα...... Γιατί λοιπόν υπάρχει το ίδιο μοντέλο οργάνωσης; Για τον απλούστατο λόγο, ότι όλες αυτές οι ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, κόμματα κυρίως, πιστεύουν στην Αρχή της Ανάθεσης με άμεσο αποτέλεσμα, ο λαός, οι πολίτες, στη γωνία, αμήχανοι και ευνουχισμένοι.......

Ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά γίνεται ΑΠΟΔΕΚΤΟ και είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ, ότι η προφανέστατα αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική Αρχή της Ανάθεσης και Αντιπροσώπευσης από την μια πλευρά, και ο λαός οι πολίτες στο προσκήνιο έχοντας λόγο σε ότι τους αφορά από την άλλη είναι ΕΝΝΟΙΕΣ & ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ, απολύτως ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ, μονίμως ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΕΣ και οπωσδήποτε ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ.....

Πιστεύω λοιπόν ότι οι σημερινές κ΄ πολιτικές συνθήκες αξιώνουν μια νέα μορφή ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, που πραγματικά θα έρθουν οι πολίτες στο προσκήνιο - και όχι οι διάφοροι επαγγελματίες της πολιτικής - που θα προσπαθούν βρε αδερφέ, να αποφασίζουν οι ίδιοι για την τύχη τους και τη χώρα τους, μέσα από λαϊκές Συνελεύσεις Τοπικές και Γενικές με δυνατότητα θεσπίσεως νέων θεσμών, με περιοδική εκπροσώπηση, με καθιέρωση ανακλητότητος και όποια άλλη μορφή οργάνωσης θα διερευνούν και θα ανακαλύπτουν οι ίδιοι οι πολίτες κάθε φορά. Το εγχείρημα δύσκολο, η γέννα ακόμη δυσκολότερη, αξίζει όμως αφού κατά την άποψή μου - και με βάση τα όσα προανέφερα και όσα στην πορεία μπορούμε να βρούμε, - δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ανακτήσουμε τα ανύπαρκτα πλέον ατομικά μας δικαιώματα, τις ελευθερίες μας, την αξιοπρέπεια μας και εν τέλει ν΄ ανακτήσουμε την πατρίδα μας !!!