Λαμπρινή Γιώγου: Εάν όχι εγώ, ποιος; Εάν όχι τώρα, πότε;
Ανήκω στη γενιά εκείνη των νέων ανθρώπων που η κρίση έχει πλήξει με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Καταδικασμένοι σε μια αιώνια νεότητα η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα των χρόνων της κρίσης μας έχει απαγορεύσει την κοινωνική μας ενηλικίωση. Οικονομικές δυσκολίες, ανεργία, μηδαμινές προσδοκίες αποτελούν τη δική μας πραγματικότητα ενώ την ίδια στιγμή οι Σειρήνες της μετανάστευσης μας καλούν να πάρουμε το δρόμο της φυγής.
Σταθερή εργασία, οικογένεια, οικονομική και κοινωνική αυτοτέλεια, πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα για τους ανθρώπους που διανύουν τη δεκαετία των 30, αποτελούν για τη δική μου γενιά όνειρα θερινή νυκτός μέσα στο σκοτάδι της κρίσης.
Η εμπλοκή μου με το πολιτικό δεν είναι κάτι το νέο στη ζωή μου. Συμμετέχω σε συλλογικά εγχειρήματα και κοινωνικές ομάδες αρκετά χρόνια τώρα παρότι έως πολύ πρόσφατα η εμπλοκή μου με εκείνο που ονομάζουμε κομματικό σύστημα δεν ήταν κάτι που με εξέφραζε.
Η άνοδος και η ελπίδα που ανέδειξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε σε εμένα, όπως άλλωστε και σε ολόκληρη τη γενιά μου, την προσδοκία για κάτι διαφορετικό που θα μπορούσε να μας τραβήξει μακριά από τα λιμνάζοντα νερά του βούρκου της λιτότητας. Εντάχθηκα και στήριξα το συγκεκριμένο πολιτικό χώρο με όλες μου τις δυνάμεις ενώ παράλληλα εκτέθηκα στην κρίση της κοινωνίας με τη συμμετοχή μου στην εκλογική μάχη των πρόσφατων τοπικών εκλογών. Σε μια ακόμη κρίσιμη καμπή του ιστορικού χρόνου καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο Παλιό και το Νέο, ανάμεσα στους παλιούς και διεφθαρμένους και το σύνολο των ανθρώπων που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο με όσα όπλα τους έχουν απομείνει στα χέρια. Σε αυτή τη μάχη δίνω ηχηρά το παρόν μου με τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας. Δίνω το παρόν σε μια περίοδο όπου ένα ολόκληρο σύστημα εντός και εκτός της χώρας πασχίζει να εκμηδενίσει το φορέα που κατάφερε να δώσει και πάλι ελπίδα στο λαό μας.
Επιλέγω συνειδητά να δώσω τη μάχη της πρώτης γραμμής. Εκπροσωπώ της γενιά μου, τους νέους ανθρώπους, τους νέους επιστήμονες, τους ανέργους, εκείνους που πασχίζουν να κρατηθούν στην κοινωνική επιφάνεια πριν τα κύματα της απογοήτευσης μας οδηγήσουν στην αφάνεια.
Επιλέγω συνειδητά να στηρίξω το μόνο πολιτικό χώρο που τόλμησε να σηκώσει ανάστημα απέναντι στους ισχυρούς και ζητώ από όλες και όλους να κάνουν το ίδιο.
Ο πόλεμος για τη ζωή και το μέλλον μας είναι εδώ και οι μάχες που έχουμε να δώσουμε είναι πολλές. Δε θα λυγίσουμε, θα νικήσουμε!
Σταθερή εργασία, οικογένεια, οικονομική και κοινωνική αυτοτέλεια, πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα για τους ανθρώπους που διανύουν τη δεκαετία των 30, αποτελούν για τη δική μου γενιά όνειρα θερινή νυκτός μέσα στο σκοτάδι της κρίσης.
Η εμπλοκή μου με το πολιτικό δεν είναι κάτι το νέο στη ζωή μου. Συμμετέχω σε συλλογικά εγχειρήματα και κοινωνικές ομάδες αρκετά χρόνια τώρα παρότι έως πολύ πρόσφατα η εμπλοκή μου με εκείνο που ονομάζουμε κομματικό σύστημα δεν ήταν κάτι που με εξέφραζε.
Η άνοδος και η ελπίδα που ανέδειξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε σε εμένα, όπως άλλωστε και σε ολόκληρη τη γενιά μου, την προσδοκία για κάτι διαφορετικό που θα μπορούσε να μας τραβήξει μακριά από τα λιμνάζοντα νερά του βούρκου της λιτότητας. Εντάχθηκα και στήριξα το συγκεκριμένο πολιτικό χώρο με όλες μου τις δυνάμεις ενώ παράλληλα εκτέθηκα στην κρίση της κοινωνίας με τη συμμετοχή μου στην εκλογική μάχη των πρόσφατων τοπικών εκλογών. Σε μια ακόμη κρίσιμη καμπή του ιστορικού χρόνου καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο Παλιό και το Νέο, ανάμεσα στους παλιούς και διεφθαρμένους και το σύνολο των ανθρώπων που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο με όσα όπλα τους έχουν απομείνει στα χέρια. Σε αυτή τη μάχη δίνω ηχηρά το παρόν μου με τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας. Δίνω το παρόν σε μια περίοδο όπου ένα ολόκληρο σύστημα εντός και εκτός της χώρας πασχίζει να εκμηδενίσει το φορέα που κατάφερε να δώσει και πάλι ελπίδα στο λαό μας.
Επιλέγω συνειδητά να δώσω τη μάχη της πρώτης γραμμής. Εκπροσωπώ της γενιά μου, τους νέους ανθρώπους, τους νέους επιστήμονες, τους ανέργους, εκείνους που πασχίζουν να κρατηθούν στην κοινωνική επιφάνεια πριν τα κύματα της απογοήτευσης μας οδηγήσουν στην αφάνεια.
Επιλέγω συνειδητά να στηρίξω το μόνο πολιτικό χώρο που τόλμησε να σηκώσει ανάστημα απέναντι στους ισχυρούς και ζητώ από όλες και όλους να κάνουν το ίδιο.
Ο πόλεμος για τη ζωή και το μέλλον μας είναι εδώ και οι μάχες που έχουμε να δώσουμε είναι πολλές. Δε θα λυγίσουμε, θα νικήσουμε!
Λαμπρινή Ν. Γιώγου,
Υποψήφια Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας
Υποψήφια Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας
Λαμπρινή Ν. Γιώγου: Εάν όχι εγώ, ποιος; Εάν όχι τώρα, πότε;
Reviewed by thespro.gr
on
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 09, 2015
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: