Υπάρχει εκεί στην Πλεσίβιτσα (Πλαίσιο) Φιλιατών , ένα παλιό αρχοντικό, χρονολογημένο από το 1700, αλλά τα γερά θεμέλιά του μαρτυρούν πως η ιστορία του ξεκινά ακόμα παλαιότερα.
Στέκει περήφανο σε πλαγιά του χωριού, παλαιό ορμητήριο του Κωνσταντίνου Θάνου που την περίοδο της Κατοχής ήταν πρόεδρος του χωριού. Υπήρξε σημαντικός παράγοντας της εποχής καθώς έβαζε πάνω από την ζωή του το ιερό καθήκον προς το χωριό. Δυστυχώς βάναυσα δολοφονημένος από τους αντάρτες όπως λέει απόσπασμα του Ιωάννη Πέγκα στο βιβλίο του για την Πλεσίβιτσα.
Ειδικότερα αναφέρει πως στις 17-05-1944, ομάδα ανταρτών πήγαν στο σπίτι του προέδρου και χτύπησαν την πόρτα. Τους υποδέχτηκε η σύζυγός του Μερόπη και τους ρώτησε τι θέλουν. Οι αντάρτες ζήτησαν να δουν τον πρόεδρο « Για το καλό της πατρίδας», όπως αναφέρεται! Η Μερόπη ειδοποιεί τον πρόεδρο ο οποίος ευγενικά ξαναρωτά τον σκοπό της «επίσκεψή τους». Οι αντάρτες ζήτησαν ψωμί για τους πατριώτες και ο πρόεδρος έσπευσε αμέσως να τους βοηθήσει. Πριν όμως φτάσει στο τρίτο σκαλοπάτι της εξώπορτας, αιφνιδίως τον πυροβολούν πισώπλατα, αφήνοντάς τον νεκρό μπροστά στα μάτια της γυναίκας του. Φεύγοντας οι αντάρτες αναφέρουν σε γυναίκες που έστεκαν στην βρύση του χωριού και ήταν ανήσυχες από τους πυροβολισμούς ότι: « Έτσι πεθαίνουν οι προδότες της πατρίδας» .
Το γεγονός άφησε άφωνους τους χωριανούς, που ακούγοντας τους πυροβολισμούς, έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει κι είδαν τον πρόεδρο νεκρό, στην αυλή του σπιτιού του. Tο χωριό πένθησε για το χαμό του προέδρου του. To γεγονός αυτό μαρτυρά με τον καλύτερο τρόπο την ψυχρή περίοδο που έμεινε στην ιστορία της Ελλάδος αργότερα με τα μελανότερα χρώματα ως ο Εμφύλιος.
Και το απόσπασμα συνεχίζει ως εξής:
«Δυστυχώς αυτοί που έδωσαν την διαταγή εκτελέσεως, επλανήθησαν από τους πληροφοριοδότες τους. Δεν γνώριζαν ότι έβαζε πάνω από την ζωή του το ιερό καθήκον προς το χωριό. Δεν γνώριζαν ότι στις 28-10-1940 όταν όλοι σχεδόν οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό την πρώτη ημέρα του πολέμου, ο πρόεδρος έμεινε στην πλατεία, να μεσολαβήσει να αποφευχθεί κάποιο κακό από την Ιταλική εισβολή. Δεν γνώριζαν ότι στις 14-9-1943 ήταν παρών στην πλατεία του χωριού, όταν τα πολυβόλα, οι όλμοι και τα ντουφέκια των Γερμανών και Μπαλιστών, πέφταν σαν το χαλάζι κατά του χωριού και των υψωμάτων του. με την διπλωματική του ικανότητα με χίλιες προσπάθειες τότε στις 14-9-1943 κατάφερε να γλιτώσει ανθρώπινες ζωές και να περιορίσει την συμφορά μόνο στην πυρπόληση των σπιτιών.»
Το αρχοντικό όμως δεν αφέθηκε στην μοίρα του. Με θυσίες και υπομονή συντηρήθηκε από τον γιο του Προέδρου, Μιχάλη Θάνο μαθηματικό με μεγάλη προσφορά στην επιστήμη και εν συνεχεία η σκυτάλη πέρασε στον εγγονό, Κωνσταντίνο, ο οποίος έκανε το μεγάλο βήμα και μετά από χρόνια δουλειάς ως ηλεκτρονικός δικτύων στην Αθήνα, αποφάσισε να μετεγκατασταθεί στο χωριό και να ζήσει εκεί μόνιμα, από το 2009. Στις πλάτες του έχει πέσει τώρα το βαρύ φορτίο της συντήρησης ενός αρχοντικού που κουβαλά μέσα του πλούσια ιστορία. Ο ίδιος με προθυμία και επιμονή καθημερινά φροντίζει για την διαφύλαξη της ιστορίας αυτής. Παντού στο εσωτερικό του διατηρούνται χαρακτηριστικά της Ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και παράδοσης. Αντικείμενα παλιά, αντίκες, τοξωτές καμάρες, πετρόχτιστες επενδύσεις και παραδοσιακά υφαντά, είναι λίγα μόνο από αυτά τα χαρακτηριστικά. Βασικό κίνητρο είναι η αγάπη του για την περιοχή και το όραμά του, να γίνει το χωριό όπως ήταν παλιά. Δηλαδή την εποχή που ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής και συντηρούσε εργαστήρια βυρσοδεψίας, τσαρουχάδικα, ραφτάδικα παρουσιάζοντας έτσι ζωηρή εμπορική κίνηση. Όντας ο ίδιος μέλος του συλλόγου Πλαισίου ( γενικός γραμματέας) έχει συνδράμει τα μέγιστα στην αναβίωση του χωριού με εθελοντικές δράσεις και εκδηλώσεις που σαν στόχο έχουν την προβολή και προώθησή του. Ο ίδιος λέει ότι στο πανέμορφο Πλαίσιο βρήκε τον εαυτό του, αλλά και ότι υπάρχουν, εκτός από τα θετικά, πολλά αρνητικά στοιχεία που χρήζουν αντιμετώπισης.
Ας ευχηθούμε λοιπόν καλή επιτυχία στον Κωνσταντίνο και ένα μεγάλο μπράβο για την επιλογή του. Την ίδια στιγμή που πολλά χωριά ρημάζουν από την εγκατάλειψη ο ίδιος παραμένει στην περιοχή που αγάπησε και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Η προσπάθειά του αξίζει βοήθειας από όλους μας. Ελπίζουμε ότι ο αγώνας του θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους νέους.
Στέκει περήφανο σε πλαγιά του χωριού, παλαιό ορμητήριο του Κωνσταντίνου Θάνου που την περίοδο της Κατοχής ήταν πρόεδρος του χωριού. Υπήρξε σημαντικός παράγοντας της εποχής καθώς έβαζε πάνω από την ζωή του το ιερό καθήκον προς το χωριό. Δυστυχώς βάναυσα δολοφονημένος από τους αντάρτες όπως λέει απόσπασμα του Ιωάννη Πέγκα στο βιβλίο του για την Πλεσίβιτσα.
Ειδικότερα αναφέρει πως στις 17-05-1944, ομάδα ανταρτών πήγαν στο σπίτι του προέδρου και χτύπησαν την πόρτα. Τους υποδέχτηκε η σύζυγός του Μερόπη και τους ρώτησε τι θέλουν. Οι αντάρτες ζήτησαν να δουν τον πρόεδρο « Για το καλό της πατρίδας», όπως αναφέρεται! Η Μερόπη ειδοποιεί τον πρόεδρο ο οποίος ευγενικά ξαναρωτά τον σκοπό της «επίσκεψή τους». Οι αντάρτες ζήτησαν ψωμί για τους πατριώτες και ο πρόεδρος έσπευσε αμέσως να τους βοηθήσει. Πριν όμως φτάσει στο τρίτο σκαλοπάτι της εξώπορτας, αιφνιδίως τον πυροβολούν πισώπλατα, αφήνοντάς τον νεκρό μπροστά στα μάτια της γυναίκας του. Φεύγοντας οι αντάρτες αναφέρουν σε γυναίκες που έστεκαν στην βρύση του χωριού και ήταν ανήσυχες από τους πυροβολισμούς ότι: « Έτσι πεθαίνουν οι προδότες της πατρίδας» .
Το γεγονός άφησε άφωνους τους χωριανούς, που ακούγοντας τους πυροβολισμούς, έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει κι είδαν τον πρόεδρο νεκρό, στην αυλή του σπιτιού του. Tο χωριό πένθησε για το χαμό του προέδρου του. To γεγονός αυτό μαρτυρά με τον καλύτερο τρόπο την ψυχρή περίοδο που έμεινε στην ιστορία της Ελλάδος αργότερα με τα μελανότερα χρώματα ως ο Εμφύλιος.
Και το απόσπασμα συνεχίζει ως εξής:
«Δυστυχώς αυτοί που έδωσαν την διαταγή εκτελέσεως, επλανήθησαν από τους πληροφοριοδότες τους. Δεν γνώριζαν ότι έβαζε πάνω από την ζωή του το ιερό καθήκον προς το χωριό. Δεν γνώριζαν ότι στις 28-10-1940 όταν όλοι σχεδόν οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό την πρώτη ημέρα του πολέμου, ο πρόεδρος έμεινε στην πλατεία, να μεσολαβήσει να αποφευχθεί κάποιο κακό από την Ιταλική εισβολή. Δεν γνώριζαν ότι στις 14-9-1943 ήταν παρών στην πλατεία του χωριού, όταν τα πολυβόλα, οι όλμοι και τα ντουφέκια των Γερμανών και Μπαλιστών, πέφταν σαν το χαλάζι κατά του χωριού και των υψωμάτων του. με την διπλωματική του ικανότητα με χίλιες προσπάθειες τότε στις 14-9-1943 κατάφερε να γλιτώσει ανθρώπινες ζωές και να περιορίσει την συμφορά μόνο στην πυρπόληση των σπιτιών.»
Το αρχοντικό όμως δεν αφέθηκε στην μοίρα του. Με θυσίες και υπομονή συντηρήθηκε από τον γιο του Προέδρου, Μιχάλη Θάνο μαθηματικό με μεγάλη προσφορά στην επιστήμη και εν συνεχεία η σκυτάλη πέρασε στον εγγονό, Κωνσταντίνο, ο οποίος έκανε το μεγάλο βήμα και μετά από χρόνια δουλειάς ως ηλεκτρονικός δικτύων στην Αθήνα, αποφάσισε να μετεγκατασταθεί στο χωριό και να ζήσει εκεί μόνιμα, από το 2009. Στις πλάτες του έχει πέσει τώρα το βαρύ φορτίο της συντήρησης ενός αρχοντικού που κουβαλά μέσα του πλούσια ιστορία. Ο ίδιος με προθυμία και επιμονή καθημερινά φροντίζει για την διαφύλαξη της ιστορίας αυτής. Παντού στο εσωτερικό του διατηρούνται χαρακτηριστικά της Ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και παράδοσης. Αντικείμενα παλιά, αντίκες, τοξωτές καμάρες, πετρόχτιστες επενδύσεις και παραδοσιακά υφαντά, είναι λίγα μόνο από αυτά τα χαρακτηριστικά. Βασικό κίνητρο είναι η αγάπη του για την περιοχή και το όραμά του, να γίνει το χωριό όπως ήταν παλιά. Δηλαδή την εποχή που ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής και συντηρούσε εργαστήρια βυρσοδεψίας, τσαρουχάδικα, ραφτάδικα παρουσιάζοντας έτσι ζωηρή εμπορική κίνηση. Όντας ο ίδιος μέλος του συλλόγου Πλαισίου ( γενικός γραμματέας) έχει συνδράμει τα μέγιστα στην αναβίωση του χωριού με εθελοντικές δράσεις και εκδηλώσεις που σαν στόχο έχουν την προβολή και προώθησή του. Ο ίδιος λέει ότι στο πανέμορφο Πλαίσιο βρήκε τον εαυτό του, αλλά και ότι υπάρχουν, εκτός από τα θετικά, πολλά αρνητικά στοιχεία που χρήζουν αντιμετώπισης.
Ας ευχηθούμε λοιπόν καλή επιτυχία στον Κωνσταντίνο και ένα μεγάλο μπράβο για την επιλογή του. Την ίδια στιγμή που πολλά χωριά ρημάζουν από την εγκατάλειψη ο ίδιος παραμένει στην περιοχή που αγάπησε και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Η προσπάθειά του αξίζει βοήθειας από όλους μας. Ελπίζουμε ότι ο αγώνας του θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους νέους.
Παλαιό Αρχοντικό στο Πλαίσιο Θεσπρωτίας
Reviewed by thespro.gr
on
Πέμπτη, Μαΐου 07, 2015
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: