Σε ελαιώνες της Νοτιοανατολικής Ιταλίας εμφανίσθηκε αιφνιδίως μια νέα ασθένεια της ελιάς η οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα προκαλεί την πλήρη ξήρανση των δέντρων. Λόγω της ταχείας εξάπλωσης και καταστροφής των δέντρων η ασθένεια ονομάσθηκε «Σύνδρομο ταχείας καταπτώσεως της ελιάς» ("Quick Decline Syndrome of Olive"). Η νέα ασθένεια εγκυμονεί κινδύνους για τους ελαιώνες ολόκληρης της Μεσογειακής Λεκάνης!
Η ασθένεια οφείλεται σε βακτήριο που αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται στα ξυλώδη αγγεία των φυτών. Προκαλεί μπλοκάρισμα της μεταφοράς του νερού και των υδατοδιαλυτών θρεπτικών στοιχείων, με αποτέλεσμα τα φυτά να παρουσιάζουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά που εμφανίζονται με την έλλειψη νερού, δηλαδή ξηράνσεις του φυλλώματος και των κλάδων και σταδιακά ολόκληρου του φυτού-αποπληξία.
Μεταδίδεται με το πολλαπλασιαστικό υλικό (νεαρά δενδρύλλια που προορίζονται για φύτευση) καθώς και με μυζητικά έντομα φορείς του βακτηρίου (Τζιτζικάκια, Cicadelidae, Cercopidae, Aphroridae) που μεταδίδουν το βακτήριο σε πολλά φυτικά είδη. Εξάλλου οι ξενιστές του βακτηρίου είναι πολλοί: Ελιά, Εσπεριδοειδή (Citrus sinensis), Αμπέλι, Ροδακινιά, Αμυγδαλιά, Πλάτανος, Βελανιδιά, Πικροδάφνη, Μηδική.
Η ανάπτυξη του παθογόνου ευνοείται από ήπιο χειμώνα με σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και υψηλή υγρασία. Ενώ η εξάπλωση της ασθένειας ευνοείται από θερμό και ξηρό καλοκαίρι, οπότε τα συμπτώματα της αδροβακτηρίωσης γίνονται εντονότερα.
Η αντιμετώπιση βασίζεται μόνο σε μέτρα πρόληψης με στόχο την παρεμπόδιση της εισόδου του βακτηρίου καραντίνας στην χώρα μας. Συνεπώς η απαγόρευση εισόδου δενδρυλλίων ελιάς από περιοχές της Ιταλίας που έχει βρεθεί το βακτήριο είναι το πιο σημαντικό μέτρο. Εισαγωγές φυτών πρέπει να γίνονται μόνο από ελεγμένα φυτώρια περιοχών απαλλαγμένων από το βακτήριο.
Οι καλλιεργητές πρέπει να ελέγχουν συστηματικά τις καλλιέργειές τους, ώστε αν διαπιστώσουν κάποιο από τα προαναφερθέντα συμπτώματα να ενημερώσουν άμεσα τις αρμόδιες φυτοϋγειονομικές αρχές.
Η ασθένεια οφείλεται σε βακτήριο που αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται στα ξυλώδη αγγεία των φυτών. Προκαλεί μπλοκάρισμα της μεταφοράς του νερού και των υδατοδιαλυτών θρεπτικών στοιχείων, με αποτέλεσμα τα φυτά να παρουσιάζουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά που εμφανίζονται με την έλλειψη νερού, δηλαδή ξηράνσεις του φυλλώματος και των κλάδων και σταδιακά ολόκληρου του φυτού-αποπληξία.
Μεταδίδεται με το πολλαπλασιαστικό υλικό (νεαρά δενδρύλλια που προορίζονται για φύτευση) καθώς και με μυζητικά έντομα φορείς του βακτηρίου (Τζιτζικάκια, Cicadelidae, Cercopidae, Aphroridae) που μεταδίδουν το βακτήριο σε πολλά φυτικά είδη. Εξάλλου οι ξενιστές του βακτηρίου είναι πολλοί: Ελιά, Εσπεριδοειδή (Citrus sinensis), Αμπέλι, Ροδακινιά, Αμυγδαλιά, Πλάτανος, Βελανιδιά, Πικροδάφνη, Μηδική.
Η ανάπτυξη του παθογόνου ευνοείται από ήπιο χειμώνα με σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και υψηλή υγρασία. Ενώ η εξάπλωση της ασθένειας ευνοείται από θερμό και ξηρό καλοκαίρι, οπότε τα συμπτώματα της αδροβακτηρίωσης γίνονται εντονότερα.
Η αντιμετώπιση βασίζεται μόνο σε μέτρα πρόληψης με στόχο την παρεμπόδιση της εισόδου του βακτηρίου καραντίνας στην χώρα μας. Συνεπώς η απαγόρευση εισόδου δενδρυλλίων ελιάς από περιοχές της Ιταλίας που έχει βρεθεί το βακτήριο είναι το πιο σημαντικό μέτρο. Εισαγωγές φυτών πρέπει να γίνονται μόνο από ελεγμένα φυτώρια περιοχών απαλλαγμένων από το βακτήριο.
Οι καλλιεργητές πρέπει να ελέγχουν συστηματικά τις καλλιέργειές τους, ώστε αν διαπιστώσουν κάποιο από τα προαναφερθέντα συμπτώματα να ενημερώσουν άμεσα τις αρμόδιες φυτοϋγειονομικές αρχές.
Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Ποταμών Καλαμά και Αχέροντα
Νέα ασθένεια απειλεί την καλλιέργεια της ελιάς
Reviewed by thespro.gr
on
Δευτέρα, Απριλίου 27, 2015
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: