Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένας θεσμός υπό κατάρρευση

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένας θεσμός υπό κατάρρευση

Γράφει ο Γιώργος Ντάνης

Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, μας έχει δείξει ότι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, του ανώτατου άρχων του Ελληνικού Κράτους δηλαδή, εξυπηρετούσε διαχρονικά πολιτικά και κομματικά παιχνίδια. Χρησιμοποιούσαν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την μία η αντιπολίτευση ως μοχλό πίεσης για να πάμε σε εκλογές και από την άλλη η κυβέρνηση προτείνοντας ακόμα και έναν λιγότερο ικανό Πρόεδρο από τις τάξεις της αντιπολίτευσης ώστε να τη φέρνει προ τετελεσμένων γεγονότων και να την αναγκάσει να τον ψηφίσει-υποστηρίξει ώστε να αποφύγει το κίνδυνο πρόωρων εκλογών. Ποιος θα ξεχάσει το πρόσφατο 2009 όταν ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Γεώργιος Α. Παπανδρέου, κατά κόσμο ΓΑΠ, εκβίασε με εκλογές την τότε κυβέρνηση με τα γνωστά αποτελέσματα;

Ας έρθουμε όμως στο τώρα, καθώς εδώ και αρκετούς μήνες έχει ξεκινήσει μια ακατάσχετη προεδρολογία αλλά και ένας εκβιασμός που ως στόχο έχει φυσικά την κεντρική εξουσία. Από τη μία η αξιωματική αντιπολίτευση δηλώνει ότι δεν θα ψηφήσει κανέναν πρόεδρο κάτι που συνεπάγεται ότι δεν θα προτείνει και κανέναν και από την άλλη η κυβέρνηση να ψάχνει λυσσαλέα τους 180 αναγκαίους ψήφους. 

 

Κερασάκι στην τούρτα αποτελούν και οι καταγγελίες για χρηματισμό βουλευτών, προκειμένου να ψηφίσουν τελικά Πρόεδρο. Αυτό το νοσηρό για τη δημοκρατία κλίμα, δε θα μπορούσε να μην επηρεάσει τόσο την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό όσο και την οικονομική κατάσταση της με το χρηματιστήριο να καταβαραθρώνεται για τρεις συνεχόμενες μέρες και τα spreads να εκτινάσσονται και πάλι στα ύψη. Φυσικά μεγάλος χαμένος για άλλη μια φορά είναι ο Ελληνικός λαός. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην χώρα μας, στη γειτονική Τουρκία εξέλεξαν για πρώτη φορά τον Πρόεδρος τους κατευθείαν από το λαό, παρακάμπτοντας έτσι τους εκβιασμούς της εκάστοτε αντιπολίτευσης αλλά και τον ευτελισμό των θεσμών.

Κρίνοντας λοιπόν, την Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που ισχύει σήμερα στη χώρα μας και αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες της, αλλά και τα λάθη του παρελθόντος, κρίνεται πλέον επιβεβλημένη η άμεση μετάβαση σε ένα Άμεσο Δημοκρατικό Πολίτευμα, χωρίς τις παθογένειες του παλιού. Το πολίτευμα αυτό, δεν είναι άλλο από την Προεδρική Δημοκρατία.

Ας δούμε όμως, ποια τα οφέλη του νέου πολιτεύματος σε σχέση με το παλιό. Δεν θα αναφερθώ στο κόστος διατήρησης ενός θεσμού χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες καθώς η πολιτική σταθερότητα της χώρας και ο σεβασμός στους θεσμούς υπερέχουν των χρημάτων. Στην Προεδρική Δημοκρατία, ο Πρόεδρος εκλέγεται κατ’ ευθείαν από το λαό και έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες καθώς είναι ταυτόχρονα και Πρόεδρος της Κυβέρνησης, καταργώντας έτσι την ιδιόμορφη διαρχία που ισχύει σήμερα, με έναν διακοσμητικό Πρόεδρο και έναν Πρωθυπουργό δέσμιο των ρουσφετιών και του πολιτικού κόστους. Επίσης υπάρχει πολιτική σταθερότητα καθώς οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου γίνονται σε σταθερές περιόδους και όχι όποτε είναι κομματικά σκόπιμο ή ύστερα από “ δημοκρατικό εκβιασμό”. 

 

Ακόμη στην Προεδρική Δημοκρατία ισχύει η απλή αναλογική που συνεπάγεται μεγαλύτερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση καθώς και τη δυνατότητα να εκλεγούν ακόμα και μεμονωμένοι- ανεξάρτητοι υποψήφιοι αν τους επιλέξει ο λαός. Παράλληλα, αν η Προεδρική Δημοκρατία συνδυαστεί και με το ασυμβίβαστο μεταξύ του μέλους του κοινοβουλίου και του μέλους της κυβέρνησης θα φέρουν πραγματική Δημοκρατία στη χώρα μας με σαφή διάκριση των εξουσιών. Η διάκριση των εξουσιών και η διαφάνεια είναι απαραίτητα στη χώρα μας ειδικά αυτή τη χρονική στιγμή που η κρίση έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη του λαού στους δημοκρατικούς θεσμούς.

Κλείνοντας αυτό το άρθρο, θα ήθελα να παροτρύνω όλους μας να γίνουμε πιο δραστήριοι στην αναζήτηση τόσο της αλήθειας και να δούμε τα πραγματικά πολιτικά προβλήματα και όχι να κοιτάμε με κοντόφθαλμες ή κομματικές λογικές. Ο καιρός των κομματικών “μαντριών” θα πρέπει να αποτελέσει παρελθόν και να διδαχθούμε από την ιστορία μας, γιατί λαός που δεν διδάχτηκε από την ιστορία του, είναι δυστυχώς καταδικασμένος να την ξαναζήσει.

 

Γιώργος Ντάνης